Ludwik Romaniak

Ludwik Romaniak (ur. 20 czerwca 1930 w Markuszowej, zm. 9 lipca 1990 w Sanoku) – polski nauczyciel biologii, działacz polityczny i społeczny.

Urodził się w rodzinie rolniczej jako syn Stanisława i Katarzyny z domu Odój. Naukę odbywał w Publicznej Szkole Powszechnej I stopnia, po wybuchu II wojny światowej w ramach tajnego nauczania i zakończył w 1944. Następnie od tego roku kontynuował edukację w Łańcucie – w tamtejszym Państwowym Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcącym im. Henryka Sienkiewicza i Państwowym Liceum Administracyjno-Gospodarczym, które ukończył w 1951 uzyskując tytuł technika administracji gospodarczej. Od 1951 do 1954 odbył studia i stopnia na Wydziale Geograficzno-Biologicznym Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, otrzymując uprawnienia nauczyciela biologii. Od 1954 pracował jako nauczyciel biologii w liceum w miejscowości Czudec w swoich rodzinnych stronach. Jednocześnie wykładał ten przedmiot w Studium Nauczycielskim w Rzeszowie. Równolegle podjął i ukończył w 1960 uzupełniające studia II stopnia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując tytuł magistra za pracę pt. Uczenie się myszy białych w labiryntach tego samego typu, różniących się wielkością. Po przeprowadzce do Sanoka, w 1961 został nauczycielem biologii w tamtejszej Szkole Żeńskiej Stopnia Podstawowego i Licealnego (późniejsze II Liceum Ogólnokształcące (początkowo prowadził także lekcje przysposobienia obronnego). Po 1970 został zastępcą dyrektora liceum, Stanisława Obary, pełniąc to stanowisko przez 12 lat. W 1984 przeszedł na emeryturę. Od tego czasu do końca życia prowadził lekcje w szkole w niepełnym etacie.

Został działaczem Ligi Ochrony Przyrody, w tym prezesem zarządu miejskiego LOP w Sanoku i wiceprezesem oddziału wojewódzkiego. Od 1954 należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego. Od 1962 do 1990 był członkiem Stronnictwa Demokratycznego. W ramach partii był przewodniczącym koła nauczycielskiego, sekretarzem i od 1974 przewodniczącym miejskiego komitetu SD, członkiem plenum plenum wojewódzkiego komitetu SD, 28 listopada 1988 został wybrany wiceprzewodniczącym Miejskiego Komitetu SD w Sanoku. Był radnym Miejskiej Rady Narodowej (MRN): wybierany w 1978 (w tej kadencji był inicjatorem powołania Miejskiego Komitetu Kontroli Społecznej, w 1979 przewodniczył sesji rady, był członkiem jej prezydium), w 1984 (został zastępcą przewodniczącego MRN), w 1988.

W czerwcu 1987 został członkiem sądu koleżeńskiego Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. Był inicjatorem ustanowienia tablicy pamiątkowej dla uczczenia 50. rocznicy powstania Stronnictwa Demokratycznego (partii politycznej założonej 15 kwietnia 1939), umieszczonej i odsłoniętej 2 maja 1989 na fasadzie budynku tzw. „Beskidu” przy ulicy Tadeusza Kościuszki 22 w Sanoku, w którym siedzibę miał Miejski Komitet SD w Sanoku.

Zmarł 9 lipca 1990. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Podczas obchodów 50-lecia sanockiego II LO 2 kwietnia 1996 imieniem Ludwika Romaniaka nazwano pracownię biologiczną w sali nr 30 szkoły.

Jego żoną była Jadwiga (1932-2013). Miał syna Andrzeja (historyk) i córkę Ewę Filip (wychowawca w internacie II LO Sanoku, prezes Stowarzyszenia Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku).

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Złota Odznaka ZNP
• Złota Odznaka Honorowa Ligi Ochrony Przyrody
• Odznaka „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego”
• Odznaka „Zasłużony dla województwa krośnieńskiego”
• Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1982)
• Odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”
• Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego” (1987)
• Medal 50-lecia Stronnictwa Demokratycznego (1988)
• Złota Odznaka Olimpiady Biologicznej
• Wyróżnienie przyznane przez Komitet Główny Olimpiady Biologicznej (1982)

• Andrzej Romaniak: Biografie / Konteksty. Ludwik Romaniak (1930 – 1990). W: Księga pamiątkowa 1928-2008 II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku wydana z okazji jubileuszu 80-lecia szkoły. Sanok: 2008, s. 149-151.Sprawdź autora rozdziału:1.