Ludwik Reiter

Ludwik Reiter (ur. 1928 we Lwowie, zm. 16 kwietnia 1997 w Krakowie) - polski konstruktor, specjalista w dziedzinie transportu pionowego w kopalniach węgla i soli w Polsce.

Od 1943 roku działał we lwowskim harcerstwie konspiracyjnym - kolportował w mieście i okolicach nielegalne ulotki, rozklejał polskie plakaty niepodległościowe. Po wkroczeniu 17 września 1939 roku Armii Czerwonej uczył się w szkołach radzieckich, następnie, w latach okupacji (1941-1944), w niemieckich, a po wyzwoleniu znów w radzieckich (1944-1946). W ramach działalności konspiracyjnej pomagał też w ratowaniu i organizowaniu wyjazdów polskich księży w nowe granice Polski.

Po ekspatriacji, czyli przymusowych wysiedleniach Polaków ze Lwowa, w 1946 roku zdał w Krakowie maturę i ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej i Politechnice Krakowskiej. W wojsku zdobył stopień oficerski porucznika.

Był aktywnym członkiem Towarzystwa Miłośnikow Lwowa i działaczem Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej, za co uzyskał srebrne i złote odznaczenia honorowe.

Przez 33 lata związany był z Krakowskim Towarzystwem Fotograficznym, pełnił wiele ważnych funkcji w jego władzach i walnie przyczynił się do powstania w roku 1972 i rozwoju pierwszego w Polsce Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Przed śmiercią uczestniczył w przygotowaniach do obchodów jubileuszu 25-lecia muzeum.

Przez kilka ostatnich lat współtworzył programy imprez jubileuszu 100-lecia Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego i był współorganizatorem patriotycznych wystaw dokumentalno-historycznych, eksponowanych w galerii "Nafta", do której powstania przyczynił się osobiście.

Był kawalerem wielu odznaczeń państwowych i zawodowych.