Ludwik Jus

Ludwik Jus (ur. 2 kwietnia 1884 w Końskiem, zm. ?) – polski filolog klasyczny, profesor gimnazjalny, pracownik oświatowy, wizytator szkół, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego.

Urodził się 2 kwietnia 1884 w Końskiem. Był synem Karola Jusa (przed 1901 ekonom, około 1906 rządca w Dydni, przed 1914 prywatny oficjalista, zm. 1 stycznia 1918 w wieku 75 lat) i Magdaleny z domu Długosz (zm. 14 czerwca 1921 w wieku 65 lat). Miał braci: Augusta (ur. 1886), Józefa (ur. 1888), Konstantego (ur. 1889), Mieczysława (1893-1945), Bolesława (1900-1944), którzy także byli uczniami sanockiego gimnazjum. August był oficerem c. i k. armii, a Mieczysław i Bolesław również oficerami Wojska Polskiego.

W 1903 zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Leopold Dręgiewicz, Józef Ekkert, Ksawery Jaruzelski, Feliks Młynarski, Kazimierz Ślączka). Podczas nauki szkolnej działał w Organizacji „Promień” (aktywnie działali w niej także Kazimierz Świtalski, bracia Stefan i Włodzimierz Mozołowscy oraz Samuel Herzig). Został filologiem klasycznymi i nauczycielem. Jako kandydat stanu nauczycielskiego został mianowany zastępcą nauczyciela w roku szkolnym 1910/1911 w oddziałach równorzędnych C. K. IV Gimnazjum we Lwowie, a po zdaniu egzaminów nauczycielskich w roku szkolnym 1913/1914został mianowany rzeczywistym nauczycielem C. K. IV Gimnazjum we Lwowie z przydziałem do oddziałów równorzędnych tej szkoły. W filii C. K. IV Gimnazjum we Lwowie pozostawał do 1918.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. Pozostając nauczycielem macierzystej szkoły, przemianowanej na IX Państwowe Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego we Lwowie, uczestniczył w i został wzięty do niewoli bolszewickiej, a od 4 czerwca 1921 przebywał na urlopie z IX Gimnazjum. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 49 pułku piechoty w garnizonie Kołomyja. W 1934 był zweryfikowany z lokatą 6 jako podporucznik rezerwy piechoty na liście starszeństwa z dniem 1 czerwca 1919 i był przydzielony wówczas do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto.

W latach 20. pracował jako starszy nauczyciel w IX Państwowym Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego we Lwowie ucząc języka łacińskiego i języka greckiego, wówczas w 1928 został mianowany członkiem komisji kwalifikacyjnej dla nauczycieli szkół średnich ogólnokształcących przy Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego we Lwowie. Na przełomie lat 20./30. był wizytatorem szkół średnich. W latach 30. był pełniącym obowiązki naczelnika Wydziału Szkolnictwa Średniego w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego. 31 sierpnia 1937 na własną prośbę został odwołany ze stanowiska naczelnika wydziału w kuratorium lwowskim (jego miejsce zajął Mieczysław Ziemnowicz) i został przywrócony do pracy nauczyciela w II Państwowym Gimnazjum im. Karola Szajnochy we Lwowie.

Zasiadał w zarządzie głównym Polskiego Towarzystwa Filologicznego i w zarządzie Koła Lwowskiego PTF. Recenzował dzieła. W 1937 był członkiem komisji rewizyjnej Towarzystwa Badania Historii Obrony Lwowa i Województw Południowo-Wschodnich.

• Gramatyka łacińska. Najważniejsze wiadomości z głosowni i morfologi. Część I (Z. Samolewicza zwięzłej gramatyki łacińskiej oprac. ponownie Ludwik Jus) (1930, wyd. Lwów / Warszawa, Książnica-Atlas)
  • Wyd. 1946, Sekcja Wydawnicza 2 Korpusu, Bari)
• Słownik łacińsko-polski. Zagadnienia treści, formy stosowania (1939)

• Złoty Krzyż Zasługi (1936)

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
• Ludwik Jus – publikacje w bazie WorldCat. worldcat.org. [dostęp 2015-08-17].
• Ludwik Jus – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-08-17].