Ludomir Janowski

Ludomir Antoni Janowski (ur. 1 grudnia 1862, zm. w październiku 1939 w Warszawie) – polski malarz portrecista.

W latach 1878–1880 studiował w Wileńskiej Szkoły Rysunku u Iwana Trutniewa. Następnie przebywał w Petersburgu (1880–1896), gdzie kontynuował naukę jako wolny słuchacz w Akademii Sztuk Pięknych. Po powrocie do kraju osiadł w Warszawie.

Tworzył głównie portrety, rzadziej malował pejzaże, martwe natury i akty. Posługiwał się obok techniki olejnej także akwarelą, rzadziej pastelami i kredką. Wystawiał w Petersburgu (1887–1889), Paryżu (1904–1905), Monachium, Berlinie, Wilnie, Łodzi i Krakowie. Później głównie w Warszawie m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, salonach Aleksandra Krywulta i Czesława Garlińskiego.

Był aktywnym członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, organizatorem Kolonii Malarskiej w Nowym Mieście nad Pilicą w 1935 oraz wystawy prac Józefa Pankiewicza w 1933 w Instytucie Propagandy Sztuki.

Zmarł w październiku 1939 na Starym Mieście w Warszawie.

• Internetowy Polski Słownik Biograficzny: Ludomir Janowski (pol.). [dostęp 17.04.2017].

• Cyfrowe Zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie: Ludomir Janowski (pol.). [dostęp 17.04.2017].