Lucyna Tych

Lucyna Tych, z domu Berman (ur. 15 stycznia 1930 w Warszawie, zm. 7 marca 2019 w Warszawie) – polska historyk, reżyser teatralna i telewizyjna.

Córka Jakuba Bermana i Gustawy z domu Grynberg (1900–1978). Dzieciństwo spędziła w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej wraz z rodzicami znalazła się w Związku Radzieckim. Po zakończeniu wojny wróciła do Polski, gdzie ukończyła gimnazjum w Warszawie. W 1947 rozpoczęła studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisaną pod kierunkiem Witolda Kuli obroniła w 1952. Następnie studiowała estetykę w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych (doktoratu poświęconego Zofii Nałkowskiej nie ukończyła).

Pracowała jako reżyser teatralna i telewizyjna w Teatrze Młodej Warszawy, Teatrze Telewizji Polskiej oraz w teatrach: w Kielcach, Częstochowie, Lublinie i Gorzowie Wielkopolskim. W 1968 na fali antysemickiej kampanii została usunięta z pracy. W sezonie 1971/1972 pracowała w teatrze w Katowicach. Następnie pracowała w Teatrze Nowym w Warszawie (do 1982 - była tam kierownikiem literackim).

Jej mężem był Feliks Tych (1929-2015), historyk, w latach 1995–2006 dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. Ich synem jest Włodzimierz Tych, pracownik naukowy Lancaster University.

Pochowana 19 marca na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie.

• (redakcja) Śmiało podnieśmy sztandar nasz w górę: wiersze i pieśni rewolucyjne, wyboru dokonali Lucyna Tych, Ryszard Koniczek, Warszawa: Iskry 1958.
• Nasza walka trwa nie od dziś: montaż sceniczny na dwudziestą rocznicę powstania Polskiej Partii Robotniczej, oprac. Lucyna Tychowa, Warszawa: „Iskry” 1962.
• 50-lecie Wielkiego Października: materiały repertuarowe w wyborze Leona Pasternaka propozycje programowe Olga Koszutska, Maria Tychowa, Warszawa: Wydawnictwo Związkowe Centralnej Rady Związków Zawodowych 1967 [błędne imię].
• (współautor: Andrzej Romanowski), „Tak, jestem córką Jakuba Bermana”, Kraków: Universitas 2016, ​ISBN 978-83-242-3013-6​

• AnnaA. Sobór-Świderska AnnaA., Jakub Berman. Biografia komunisty, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2009, ISBN 978-83-7629-090-4, OCLC 836862492 .
• Lucyna Tychowa, Andrzej Romanowski, „Tak, jestem córką Jakuba Bermana”, Kraków: Universitas 2016, ​ISBN 978-83-242-3013-6​
• Upadek dygnitarza: prof. Andrzej Romanowski rozmawia z Lucyną Tychową, córką Jakuba Bermana, „Przegląd” 27 VI-3 VII 2016, nr 26, s. 42-44.

• http://krakow.wyborcza.pl/krakow/56,35798,20336970,tak-jestem-corka-jakuba-bermana-z-lucyna-tychowa-rozmawia,,8.html
• http://teatrnn.pl/historiamowiona/swiadek/Tych,_Lucyna
• Lucyna Tychowa w katalogu Biblioteki Narodowej [1]