Luc Jan Frans Smets

Luc Jan Frans Smets (soms geschreven als Luk Smets) is een Vlaamse zanger uit Steendorp, componist, arrangeur en dirigent.

Hij begon met accordeon te spelen en studeerde daarvoor bij Jules Willems. Nadien studeerde hij aan het conservatorium van Mechelen en in Boston.

Luc Smets kwam in 1966 bij de popgroep The Pebbles, en schreef onder andere mee aan hun grootste hit, Seven Horses in the Sky. The Pebbles behaalden niet het verhoopte commerciële succes en na een jarenlange intensieve samenwerking en talloze optredens begonnen de spanningen op te lopen. Omwille van meningsverschillen en een gebrekkige motivatie werd Luc uit de band gezet, samen met Pebbles-drummer Marcel "Cel" De Cauwer, die op dat moment getuige van Jehova was geworden en om die reden niet op zondag mocht optreden. Samen met De Cauwer richtte hij de groep "Shampoo" op. Shampoo bracht één lp uit in 1972, met jazzrock-getinte muziek geïnspireerd door het experimentele werk dat Frank Zappa op dat moment maakte. Commercieel succes bleef echter uit. De groep werd de begeleidingsgroep van de Nederlandse Hearts of Soul. In 1973 bracht Shampoo een single uit, "All of us", waaraan de Hearts of Soul meededen. In 1974 verschenen onder de artiestennaam Hearts of Soul & Shampoo op Barclay een lp en single, beide getiteld "We love the policeman".

Uit deze combinatie ontstond in 1975 Dream Express met Luc en de zusjes Maessen uit Hearts of Soul; die was meer disco-georiënteerd. In 1977 ging Dream Express naar het Eurovisiesongfestival, dat dat jaar in Londen plaatsvond. In de Belgische voorronde (Eurosong) had Dream Express met het nummer A Million in 1,2,3 de voorkeur gekregen op de bands Trinity (met het nummer Drop drop drop) en Two Man Sound (met het nummer Dancing man). Vooral bij Trinity kwam dit hard aan, nu de voormalige collega's van Luc Smets, Fred "Bekky" Beekmans en Bob "Bobott" Baelemans op dat moment bij Trinity speelden.

Dream Express was bij de bookmakers weliswaar favoriet om het Eurovisiesongfestival te winnen, maar kon zijn favorietenrol niet waarmaken. Met 69 punten eindigden ze slechts op de 7e plaats op 18 deelnemers. Na het vertrek van Patricia Maessen uit de groep gingen Luc, Bianca en Stella nog tot 1981 verder als "LBS".

Naderhand is Luc vooral werkzaam geweest als componist, arrangeur en producer. Hij schreef muziek voor tv-kinderseries (Tik Tak, Musti, Plons de kikker) en de "Blinker"-films naar de boeken van Marc De Bel (Blinker, Blinker en het Bagbag-juweel).

Hij nam voor een benefiet-cd voor Artsen zonder Grenzen nog een nummer op, The Simpleton, dat door de radio werd opgepikt en op een Donnamour-compilatiecd terechtkwam.

Eind 2002 vormden hij en enkele oude vrienden, onder meer ex-Pebblescollega Marcel De Cauwer, de coverband "No Joke".

In 2003 verzorgde hij de muzikale leiding en arrangementen voor de muzikale komedie "Zo Mooi, Zo Blond" van Het Nieuwe Boulevardtheater (een productie van Studio 100) met onder andere Nicole & Hugo, Daisy Thijs, Dirk Van Vooren, Kelly Pfaff, Free Souffriau en Dimitri Verhoeven. In 2004 was hij musical-director en arrangeur van de musical "Bloedbroeders", een Vlaamse versie van de Engelse musical "Blood Brothers".

Hij is ook de vaste arrangeur en dirigent van het orkest Strato-Vani, dat populaire melodieën en evergreens in nieuwe arrangementen brengt.

• Interview uit Het Laatste Nieuws, via Music Hall Promotions
• Luc Smets in Ultratop.be
• (en)  Luc Smets in de Internet Movie Database