Leszek Krzemień
Quick Facts
Biography
Leszek Krzemień, właśc. Maks Wolf (ur. 28 sierpnia 1905 w Warszawie, zm. 27 sierpnia 1997 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego (1951), działacz komunistyczny, kilkakrotnie więziony.
Życiorys
We wrześniu 1939 uciekł do strefy sowieckiej. Mieszkał i pracował we Lwowie w administracji gospodarczej. Od 1941 oficer polityczno-wychowawczy. Służył w 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki na stanowiskach zastępców ds. politycznych m.in. zastępca dowódcy Brygady Pancernej. W 1945 podpułkownik. Po wojnie szef Polskiej Misji Wojskowej w Wiedniu (1945-1946). W latach 1946-1947 szef Kancelarii Wojskowej Prezydenta RP, potem III wiceminister Obrony Narodowej. W latach 1948-1950 zastępca dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV do spraw politycznych we Wrocławiu. W latach 1950-1954 zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego, następnie szef Polskiej Misji Wojskowej w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych. Po powrocie do kraju pozostawał w rezerwie.
W latach 1957-1968 pełnomocnik rządu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ds. pobytu Wojsk Radzieckich w Polsce i przewodniczący delegacji polskiej w Komisji Mieszanej. W 1968, po wydarzeniach marcowych został przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał w Warszawie. Na kongresach ZBoWiD w 1974 i 1979 powołany w skład Rady Naczelnej ZBoWiD.
W 1947 Prezydent RP Bolesław Bierut nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi położone przy organizacji Kancelarii Wojskowej Prezydenta RP oraz uporządkowanie systemu odznaczeń.
Przypisy
Wybrane publikacje
- Polska odrodziła się: przemówienie delegata Tymczasowego Rządu Polskiego na Węgry i Austrię wygłoszone przez radio w Budapeszcie dn. 14 lipca 1945 r., Budapeszt: Wydawn. Komit. Pomocy Repatriantom Polskiem na Węgrzech 1945.
- O ojczyźnie i patriotyzmie, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1951 (wyd. 2 - 1953).
- By słowa nasze chwytały za serce: rzecz o agitacji, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1953.
- Przeciwko ideologicznemu rozbrajaniu partii: o niektórych problemach rewizjonizmu na tle pewnych publikacji prasowych w Polsce w latach 1956-57, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1958 (wyd. 1959, przekład rosyjski 1959).
- Kropla w potoku, t. 1-2, Warszawa: "Iskry" 1961 (wyd. 2 - 1963).
- Dwudziestolatki początku wieku XX: o ludziach, pracy i walce młodzieży komunistycznej w Polsce w latach 1918-1928, Warszawa: "Iskry" 1967.
- Spór o dziedzictwo ideowe KPP, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1970.
- Związek Młodzieży Komunistycznej w Polsce: pierwsze dziesięciolecie 1918-1928, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1972.
- Szkice polemiczne w związku z dyskusją o Drugiej Rzeczypospolitej i o roli Komunistycznej Partii Polski, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1974.
- Czas wojny, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1980.
- Zbuntowani: opowieść o KZMP, Warszawa: "Iskry" 1987.
Bibliografia
- Henryk P. Kosk: Generalicja Polska, wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" 1998, t. 1, s. 262
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom 2: I–M, Toruń 2010, s. 292–294 (z fotografią)