Leon Taylor

Leon Taylor (ur. 17 stycznia 1913 w Krakowie, zm. 3 października 2000 w Poznaniu) – polski adwokat związany z Poznaniem, członek Trybunału Stanu (1991–1993).

Urodził się w rodzinie ekonomisty Edwarda Taylora. Uczył się w gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (1922–1930), następnie studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim (1930–1935), odbywając jednocześnie służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Podczas studiów działał w Związku Akademickim Młodzież Wszechpolska. Do momentu wybuchu II wojny światowej odbywał aplikację w poznańskich kancelariach adwokackich.

W 1939 wziął udział w wojnie obronnej Polski (m.in. w obronie Warszawy), następnie był jeńcem wojennych w oflagach Prenzlau i Woldenberg. Po zakończeniu wojny przez krótki okres zatrudniony jako adiunkt w Katedrze Prawa Handlowego Uniwersytetu Poznańskiego, jednocześnie praktykował jako adwokat: początkowo indywidualnie, następnie w poznańskich zespołach adwokackich (do 1983). W czasie stanu wojennego wywalczył wyrok uniewinniający podczas rozprawy przeciwko poznańskim opozycjonistom w grudniu 1981. Decyzją władz PRL nie zezwolono mu na indywidualną praktykę adwokacką w Kostrzynie, co środowisko prawnicze odebrało jako karę za zaangażowanie w działalność w wielkopolskiej NSZZ "Solidarność" w latach 1980–1981. W październiku 1983 został wybrany w skład Naczelnej Rady Adwokackiej (był zatwierdzany w tej funkcji w latach 1986 i 1989).

W latach 1991–1993 był członkiem Trybunału Stanu.

Odznaczony Krzyżem Walecznych (za walkę w kampanii wrześniowej), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (za działalność oświatową w oflagu) oraz złotą odznaką "Adwokatura Zasłużonym" (za działalność na rzecz praworządności).

Był ojcem Jacka Taylora. Został pochowany na Cmentarzu Junikowskim.

• mec. Andrzej Marcinkowski (Poznań), Adw. dr Leon Taylor (1913–2000), "Palestra", nr 11–12/2000 (wspomnienie)