Leon Schmidt

Leon Schmidt (ur. 20 maja 1895 w Karwinie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego.

Urodził się 20 maja 1895 w Karwinie, w ówczesnym Królestwie Czech, w rodzinie Jana i Joanny z Fajów. W 1914 złożył maturę w Seminarium Nauczycielskim w Cieszynie.

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. Służył w 10 Pułku Piechoty, a następnie w 42 Pułku Piechoty. Uczestniczył w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim, a następnie walczył na wojnie z bolszewikami.

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 661. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a 1 grudnia 1924 mianowany kapitanem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 234. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W grudniu 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do 18 Dywizji Piechoty w Łomży na stanowisko oficera sztabu. W kwietniu 1929 został przeniesiony do 42 pp w Białymstoku, a w marcu 1930 przeniesiony do 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu. W 1934 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz. W 1938 był już przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna. Z końcem tego roku został przeniesiono do nowo utworzonej Komendy Rejonu Uzupełnień Cieszyn na stanowisko kierownika II referatu uzupełnień.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Leon Schmidt był żonaty z Ireną.

• Krzyż Walecznych dwukrotnie
• Srebrny Krzyż Zasługi – 1938
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
• Zbrodnia katyńska

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
• Mečislav Borák: Ofiary Zbrodni Katyńskiej z obszaru byłej Czechosłowacji. Opava: Slezské zemské muzeum, 2011. ISBN 978-80-86224-81-7.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Jerzy Klistała: Martylorogium mieszkańców Zaolzie w latach 1939–1945 : Słownik biograficzny. T. III (P–Ź). Bielsko-Biała: Stowarzyszenie „Wszechnica”, 2014. ISBN 978-83-924495-5-3.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.