Leon May

Leon Witold May (ur. 1 maja 1874 w Prenach, zm. 19 grudnia 1940 w KL Dachau) – polski duchowny luterański, senior diecezji piotrkowskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP.

Urodził się w Prenach na Litwie. W latach 1896–1901 studiował teologię ewangelicką w Dorpacie. Ordynację na duchownego przyjął 16 lutego 1902 i w latach 1902–1905 piastował funkcję wikariusza łódzkiej parafii Świętej Trójcy. Następnie w latach 1905–1911 był pastorem w Bełchatowie, a w latach 1911–1913 w Ozorkowie. Od 1913 był proboszczem parafii w Tomaszowie Mazowieckim piastując tę funkcję do wybuchu II wojny światowej. Jednocześnie od 23 kwietnia 1937 pełnił funkcję seniora diecezji piotrkowskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. W czasie okupacji niemieckiej został aresztowany i uwięziony najpierw w Piotrkowie Trybunalskim, a następnie w Łodzi, zaś latem 1940 został deportowany do niemieckiego-nazistowskiego obozu koncentracyjnego Dachau, gdzie zmarł.