Leon Lutyk

Ukończył Politechnikę Lwowską z tytułem inżyniera budownictwa lądowego. W 1923 roku był jednym z liderów Akademickiego Związku Młodzieży Ludowej i z jego ramienia w 1924 roku wszedł do 7-osobowego Centralnego Komitetu Akademickiego, w którym był zastępcą sekretarza generalnego Tomasza Piskorskiego (z OMN). Przeniósł się do Warszawy, gdzie czynnie pracował społecznie w wiejskim ruchu młodzieżowym, łącząc tę pracę z działalnością polityczną w stowarzyszeniach chłopskich oraz pracą w zawodzie dziennikarskim. Działał w Stronnictwie Ludowym i w „Wiciach”. Był redaktorem „Gazety Chłopskiej” i pisma „Wici”.

W czasie wojny był komendantem oddziałów specjalnych do akcji spadochronowej przy Komendzie Głównej Batalionów Chłopskich, został zweryfikowany do stopnia majora.

Po wojnie był przewodniczącym gminnej rady narodowej w Ręczajach, prezesem powiatowej organizacji Stronnictwa Ludowego w Radzyminie, przekształconego następnie na PSL, a później w Zjednoczone Stronnictwo Ludowe. Organizował na tym terenie Powiatowy Związek Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. W 1945 roku był kierownikiem wydziału odbudowy wsi w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym.

W 1957 roku został posłem z Okręgu nr 103 w Wołominie z ramienia ZSL. Należał do Klubu Poselskiego ZSL i pracował w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej.