Leon Klein

Leon Paweł Klein (ur. 17 lipca 1895 w Zblewie, zm. 15 grudnia 1951 w Toruniu) – major piechoty Wojska Polskiego, burmistrz Chełmna.

Leon Paweł Klein urodził się 17 lipca 1895 w Zblewie, w rodzinie Jana i Wandy z Szulców. W 1913 ukończył gimnazjum w Chełmnie. W latach 1914–1918 wcielony do wojska niemieckiego. Następnie działał w Organizacji Wojskowej Pomorza, po czym do grudnia 1929 służył w Wojsku Polskim, w 63 Pułku Piechoty w Toruniu. W maju 1920 dowodził 2. kompanią. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 663. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu. W następnym roku pełnił obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego 63 pp. W 1924 został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 210. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W kwietniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na cztery miesiące w celu odbycia praktyki poborowej. W listopadzie tego roku ogłoszono jego przeniesienie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Buczacz na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw. W sierpniu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, a z dniem 31 grudnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Toruń. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. Od sierpnia 1930 do 1939 był burmistrzem Chełmna. Mieszkał w Chełmnie przy ul. Dworcowej 48.

Od 1920 był mężem Leokadii Stefańskiej.

Zmarł 15 grudnia 1951 w Toruniu. Został pochowany na Cmentarzu Garnizonowym w Toruniu (sektor J-5-10).

• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Niepodległości (16 marca 1933)
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Paweł Błaszkowski, Czesław Jarnuszkiewicz, Longin Lam: 16. Dywizja, jej powstanie, organizacja i udział w walkach w 10-letnią rocznicę istnienia 1919–1929. Grudziądz: Zakłady Graficzne Wiktora Kurelskiego, 1929.