Leon Antczak

Leon Antczak (ur. 28 marca 1897 w Sokolnikach, zm. 29 czerwca 1936 w Pas de Calais) – bombardier Armii Wielkopolskiej i Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Urodził się w Sokolnikach w rodzinie Onufrego i Józefy z Owczarzaków.W 1915 wcielony do armii niemieckiej, walczył na froncie zachodni. 27 grudnia wstąpił do Armii Wielkopolskiej i w szeregach 3 pułku artylerii polowej wziął udział w powstaniu wielkopolskim. Walczył między innymi pod Zdziechową i Nakłem.

Od czerwca 1919 razem z 12 baterią 14 pułku artylerii polowej walczył na froncie polsko-ukraińskim a później polsko-bolszewickim. Wiosną 1921 przeniesiony do rezerwy, wrócił do Wielkopolski i zamieszkał w Gnieźnie.We wrześniu 1922 wyjechał do Francji. W Pas de Calais pracował w kopalni jako górnik. Zginął w wypadku.

Miał syna Bolesława i córkę Janinę.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (3464)

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.