Koperen Ko

Koperen Ko was de bijnaam van de straatartiest Johannes Willem Leiendecker (Duitsland, 29 januari 1909 – Oosterhout, 18 april 1982).

Koperen Ko was een reizend muzikant, die op veel plaatsen optrad. Hij bespeelde ten minste drie instrumenten tegelijk: een accordeon, een trommel, en bekkens of cymbalen. Ook bewoog hij zijn punthoed met bellen.

Koperen Ko heeft 55 jaar op straat gemusiceerd, vanaf zijn 13e jaar. Na vele jaren te hebben rondgetrokken, vestigde hij zich met zijn vrouw Martha in Rotterdam. Gaandeweg ging het hem financieel steeds beter. Enkele malen trad hij op voor de televisie en voor koningin Juliana.

Koperen Ko stond model voor de creatie Nikkelen Nelis van Wim Sonneveld. Het gelijknamige lied beviel hem helemaal niet: Ko meende dat de zin Zij kon het lonken niet laten sloeg op zijn vrouw Martha, die vanwege een oogziekte met haar ogen knipperde. Tekstschrijver Friso Wiegersma heeft dat ontkend, de tekst van het lied was al geschreven voordat Wim Sonneveld besloot zich uit te dossen als straatartiest.

• De vader en grootvader van Leiendecker waren ook straatmuzikant.
• In de aflevering 't Rooie gevaar van de televisieserie Toen was geluk heel gewoon speelt Nico van der Knaap de rol van Koperen Ko.
• Ook Almelo kende een Koperen Ko, Willem van Laar (1922-1993).
• Ook Den Haag had zijn Koperen Ko, ook bekend als Ko Antieko. Dit was Kobus Secrève, geb 1888.