Quick Facts
Biography
Konstanty Stamirowski (ur. 8 sierpnia 1887, zm. 1955) – podpułkownik taborów Wojska Polskiego.
Życiorys
W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Był między innymi oficerem Komendy Taborów. Po zakończeniu wojny z bolszewikami wyznaczony został na stanowisko komendanta Kadry Szwadronu Zapasowego 6 Dywizjonu Taborów we Lwowie. Z dniem 1 października 1925 r. mianowany został dowódcą 6 Szwadronu Taborów we Lwowie. Następnie przeniesiony został do Kadry Oficerów Taborowych i przydzielony do Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, w którym zajmował się sprawami taborów. W tym czasie pozostawał oficerem nadetatowym 6 Szwadronu Taborów. Od grudnia 1928 r. kierował pracami Wydziału VI Taborowego Departamentu Intendentury M.S.Wojsk. W grudniu 1934 r. przeniesiony został do nowo utworzonego Dowództwa Taborów i Szefostwa Remontu M.S.Wojsk. na stanowisko zastępcy dowódcy taborów i szefa remontu, płk kaw. Stefana Dembińskiego.
Awanse
- chorąży - 1 kwietnia 1916 r.
- podporucznik - 1 grudnia 1916 r.
- major - zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. w korpusie oficerów zawodowych taborowych (w 1924 r. zajmował 7 lokatę)
- podpułkownik - 18 lutego 1930 r. ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 r. i 1 lokatą w korpusie oficerów zawodowych taborowych
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
Zobacz też
- ppłk dypl. kaw. Kazimierz Stamirowski
Bibliografia
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 50.
- Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 943, 949.
- Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 518, 522.
- Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 283, 445.