Konstantinos Zisiou

Ο Κωνσταντίνος Ζησίου (1848 ή 1849 – 1928) ήταν Έλληνας φιλόλογος και συγγραφέας.

Γεννήθηκε σε κάποιο χωριό της Πίνδου. Σπούδασε στην Αθήνα και διορίστηκε σε διάφορα επαρχιακά γυμνάσια. Αργότερα δίδαξε επί πολλά χρόνια στη Ριζάρειο Σχολή, στο Αρσάκειο και στο Α΄ Γυμνάσιο Αθηνών. Επίσης, δίδαξε επί τριάντα χρόνια στην Εταιρεία των Φίλων του Λαού ελληνική ιστορία. Διετέλεσε σύμβουλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας και ήταν ειδικός στην ανάγνωση των αρχαίων επιγραφών.

Ο Ζησίου συνέγραψε και δημοσίευσε τα παρακάτω βιβλία:

• Η καταστροφή του Παρθενώνος υπό των Βενετών και η ερήμωσις των Αθηνών (1885)
• Νικοτσάρας (1889)
• Σύμμικτα, ήτοι επιγραφαί Λακωνικής, Ναυπλίας, χριστιανικών χρόνων, αθηναϊκά ιστορικά κ.λπ. (1891)
• Κεφαλληνίας χριστιανικαί αρχαιότητες (1901)
• Γυναικών κύρια ονόματα εν Κυνουρία (1902)
• Ιστορία των καλών τεχνών (1910)
• Μακεδονίας χριστιανικαί αρχαιότητες (1912)
• Οι διδάσκαλοι του Γένους (1915)

• Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, επιμ. (1937). Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837 - 1937. Εν Αθήναις: Αρχαιολογική Εταιρεία. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/a/f/9/metadata-01-0000380.tkl. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010. 
• Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 13 (1971), σελ. 169

• Κωνσταντίνος Ζησίου στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών