Kazimierz Sondenhoff

Kazimierz Soldenhoff (ur. 16 grudnia 1892 w Nowym Mieście nad Pilicą, zm. 6 stycznia 1938 w Warszawie) – żołnierz armii rosyjskiej, I Korpusu Polskiego, major korpusu kontrolerów Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, baron, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 16 grudnia 1892 w rodzinie Jana i Aldony z Kozłowskich. Był młodszym bratem Maksymiliana (1890–1940). Absolwent Politechniki w Liège. Zmobilizowany w 1914 do armii rosyjskiej. Następnie od sierpnia 1917 jako dowódca 7. kompanii 1 pułku strzelców polskich w I Korpusie Polskim w Rosji. Brał aktywny udział w walkach z bolszewikami od 20 do 22 stycznia 1918 pod Rohaczowem i Tosczycą w ramach walk o Bobrujsk w których został ranny. Za tę postawę w walce został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Od października 1919 w odrodzonym Wojsku Polskim. Służył w 14 Dywizji Piechoty. Był dowódcą kompanii w 55 pułku piechoty. Wraz z 14 Dywizją walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej.

Po zakończeniu wojny dowódca II batalionu w 60 pułku piechoty. W kwietniu 1923 w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu. 1 listopada 1924 został przydzielony do macierzystego 60 pp z równoczesnym odkomenderowaniem na roczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. 1 grudnia tego roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Z dniem 15 października 1925, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przeniesiony do 59 pułku piechoty w Inowrocławiu na stanowisko dowódcy II batalionu. W listopadzie 1926 został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego, pozostając oficerem nadetatowym 59 pp. 23 grudnia 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku. W marcu 1931 został przeniesiony do Szefostwa Komunikacji Wojskowej. W marcu 1932 został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów kontrolerów i przydzielony do Korpusu Kontrolerów. Był członkiem Oficerskiego Yacht Klubu RP. Zmarł 6 stycznia 1938. Został pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach. Pośmiertnie został mianowany na stopień podpułkownika w korpusie kontrolerów.

Kazimierz Soldenhoff był żonaty z Haliną Zdrojewską, z którą miał syna i córkę.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6798 – 10 maja 1922
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Niepodległości – 16 marca 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Warszawa: Sztab Główny, 1931.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 7, s. 4, 1938-01-07. Warszawa. 
• Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 8, s. 4, 1938-01-08. Warszawa. 
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.