Kazimierz Putek
Quick Facts
Biography
Kazimierz Putek ps. „Gama”, „Nawój”, „Kamień”, „Zworny” (ur. 22 lutego 1891, zm. 1947) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, doktor nauk prawnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Przebieg służby
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie 3 Armii, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk strzelców podhalańskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 304. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 1 pułk strzelców podhalańskich w Nowym Sączu. W latach 1922–1924 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, z dniem 1 października 1924 roku przydzielony został do Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi. Tam do listopada 1926 roku był szefem Oddziału Ogólnego. W czasie studiów w Wyższej Szkoły Wojennej i służby sztabowej pozostawał oficerem nadetatowym 27 pułku piechoty w Częstochowie. 3 maja 1926 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty.
31 października 1927 roku został przeniesiony z Biura Ogólno Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie do 40 pułku piechoty „Dzieci Lwowskich” we Lwowie na stanowisko dowódcy I batalionu. 26 kwietnia 1928 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy I baonu na stanowisko zastępcy dowódcy 40 pułku piechoty. Z dniem 1 września 1932 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Miechów. W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Powiat na stanowisko komendanta. 1 września 1938 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Kraków Powiat, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant Rejonu Uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku.
W latach 1943–1944 był komendantem Podokręgu Rzeszów Armii Krajowej.
2 sierpnia 1944 roku meldował komendantowi na Okręgu Krakowskiego AK, że "Rzeszów jest w wolny" oraz informował, że "oddziały AK współdziałały z Sowietami w opanowaniu miasta, zdobywając m.in. baterię nieprzyjaciela. W mieście spokój, na ulicach służbę bezpieczeństwa pełni AK w opaskach i z bronią".
5 sierpnia tego roku ujawnił się przed Sowietami jako dowódca 24 Dywizji Piechoty AK i rozpoczął z nimi rozmowy, ale nie dały one żadnych rezultatów, ponieważ dowództwo AK nie uznawało PKWN. Wobec braku porozumienia polecił podległym oddziałom zejść ponownie do podziemia i kontynuować działalność konspiracyjną. Wydał rozkaz wymarszu oddziałom AK na pomoc walczącej Warszawie. Na początku października 1944 wyraził zgodę na przeprowadzenie uderzenia na więzienie na Zamku w Rzeszowie, w którym NKWD, przetrzymywało i torturowało 400 żołnierzy AK.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1922)
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Medal Niepodległości (9 listopada 1933, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)
- Złoty Krzyż Zasługi
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Polski słownik biograficzny, tom XXIX, Wrocław, 1986.
- Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 189, 346.
- Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 56, 166.