Kazimierz Lorenz

Kazimierz Władysław Lorenz (ur. 23 lutego 1898 we Lwowie, zm. 21 września 1939) – major artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 23 lutego 1898 we Lwowie, w rodzinie Leopolda. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej. W 1921 pełnił służbę w załodze Pociągu Pancernego „Bartosz Głowacki”, a jego oddziałem macierzystym był 17 Pułk Piechoty w Rzeszowie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 32. lokatą w korpusie oficerów kolejowych, a jego oddziałem macierzystym był 1 Pułk Kolejowy w Krakowie. W 1924 został przeniesiony do 53 Pułku Piechoty w Stryju. 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Służył w 11 Pułku Artylerii Polowej w Stanisławowie. 27 czerwca 1935 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 37. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W lipcu tego roku został wyznaczony w 11 pal na stanowisko dowódcy dywizjonu, a później przesunięty na stanowisko II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza). W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji, objął dowództwo II dywizjonu i na jego czele walczył w kampanii wrześniowej. 21 września 1939 pod Lwowem dostał się w ręce oddziału sowieckiego i na miejscu został rozstrzelany.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 11906 (pośmiertnie, na wniosek dowódcy 11 Dywizji Piechoty)
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (1938)
• Srebrny Krzyż Zasługi

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Bronisław Prugar-Ketling: Aby dochować wierności. Wspomnienia z działań 11 Karpackiej Dywizji Piechoty. Wrzesień 1939. Warszawa: Wydawnictwo „Odpowiedzialność i Czyn”, 1990.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Piotr Zarzycki: 11 Karpacki Pułk Artylerii Lekkiej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2004, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-88773-29-1.