Kazimierz Kwaśniewicz

Urodził się 14 maja 1899 w Grodzisku Dolnym. Był synem Józefa. Jego bratem był Mieczysław (ur. 1899, harcerz, inżynier). 3 marca 1917 zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli Mieczysław Dukiet, Stanisław Ochęduszko, Władysław Szepieniec). W trakcie nauki szkolnej zaangażował się w działalność sanockiego harcerstwa. Od początku nauki gimnazjalnej w 1912 należał do I Drużyny Skautów im. hetmana Stanisława Żółkiewskiego w Sanoku – zawołania ex ossibus ultor.

Po zakończeniu odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika administracji, dział gospodarczy, ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W 1923 był oficerem Okręgowego Zakładu Gospodarczego nr VIII w Toruniu. Następnie przeniesiony do korpusu artylerii i zweryfikowany w stopniu porucznika artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W 1924, 1928 był oficerem 6 Pułku Artylerii Polowej w Krakowie. Został awansowany do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z 1 stycznia 1927. W 1932 był oficerem w kadrze Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu. W późniejszym czasie został awansowany do stopnia majora artylerii. Przed 1939 był kwatermistrzem i II zastępcą dowódcy 28 Pułku Artylerii Lekkiej w Zajezierzu. Po wybuchu II wojny światowej w trakcie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy oddziału nadwyżek tej jednostki.

W drugiej połowie lat 40. był odnotowany w dokumentach Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych we Wrocławiu. Zmarł 28 września 1979 i został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.

• Krzyż Walecznych – dwukrotnie
• Srebrny Krzyż Zasługi

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.