Quick Facts
CapricornBiography
Kazimierz Kupiszewski (ur. 8 stycznia 1897 w Książnicach Wielkich, zm. 2 stycznia 1973 w Czerwonej Górze k. Chęcin) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Macieja (rolnika) i Apolonii z domu Owca.
Po ukończeniu czterech klas szkoły powszechnej rozpoczął pracę w niemieckich fabrykach, a po powrocie do kraju pracował w zakładzie stolarskim. W dniu 1 września 1914 wstąpił w Bochni do Legionów Polskich i otrzymał przydział do 6 kompanii w II batalionie 2 pułku piechoty. Następnie został przeniesiony do 9 kompanii w III batalionie 3 pułku piechoty. Od dnia 6 lipca 1916 przebywał w niewoli rosyjskiej, a od 1917 (po rewolucji lutowej) służył w I Korpusie Polskim w Rosji. Po aresztowaniu przez bolszewików powrócił pod koniec marca 1918 do Polski.
Od 1 listopada 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim, brał udział w rozbrajaniu Niemców i Austriaków w Będzinie. Następnie wcielony do 11 pułku piechoty Ziemi Będzińskiej. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W toku działań wojennych awansowany do stopnia kaprala. W dniu 31 lipca 1920 sekcja pod jego dowództwem odparła w rejonie wsi Ugły kilkukrotne ataki radzieckiej jazdy, co uniemożliwiło bolszewikom zajście polskich pozycji od tyłu. Za wykazaną podczas tej akcji odwagę odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Nadanie to zostało następnie potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego L.2648 z 28 lutego 1921 roku (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z dnia 19 marca 1921 r.).
Zdemobilizowany w 1921, zaczął gospodarować na ponadpięciohektarowym gospodarstwie rolnym otrzymanym w wyniku reformy. Na mocy zarządzenia z dnia 18 października 1932, podpisanego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego, nadano Kazimierzowi Kupiszewskiemu Krzyż Niepodległości – za pracę w dziele odzyskania niepodległości.
W okresie okupacji hitlerowskiej działał w strukturach ZWZ–AK pod pseudonimem „Nieborze” i w Batalionach Chłopskich (szkolił członków tej organizacji), brał także udział w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu działał w Stronnictwie Ludowym i ZSL, udzielał się społecznie. Zmarł w Czerwonej Górze i pochowany został na cmentarzu w Książnicach Wielkich.
Życie prywatne
Od 1922 żonaty z Heleną z domu Kudełko, z którą mieli ośmioro dzieci: Felicję, Mariannę, Henryka, Stanisława, Władysława, Zofię, Helenę, Jadwigę i Mieczysława.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 1410)
- Krzyż Niepodległości
- Złoty Krzyż Zasługi
Przypisy
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z lat 1920–1937. [dostęp 2020-01-20].
- Monitor Polski Nr 245 z 1932, poz. 270, s. 1. 24 października 1932. [dostęp 2020-01-21].
- Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kupiszewski Kazimierz. [dostęp 2020-01-21].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
