Kazimierz Krzyształowicz

Kazimierz Krzyształowicz (ur. 28 lutego 1876 w Krakowie, zm. 26 października 1955 w Krakowie) – polski pianista i pedagog.

Studia odbył w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie u Bolesława Domaniewskiego oraz Jerzego Lalewicza, a także w Wiedniu, Lipsku i Berlinie, gdzie kształcił się pod kierunkiem m.in. Hugona Riemanna i Ignacego Friedmana. Od 1907 r. prowadził klasę fortepianu w macierzystej uczelni. W wyniku nieporozumień personalnych z władzami Konserwatorium Krzyształowicz powołał do życia oddzielną szkołę muzyczną o uprawnieniach konserwatorium – Szkołę Muzyczna im. Władysława Żeleńskiego, której został dyrektorem. W latach 1950–1954 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej.

Wśród jego uczniów znaleźli się m.in. Adam Kaczyński, Stanisława Golachowska, Włodzimierz Ormicki, Władysława Markiewiczówna, Wilhelm Mantel, Ludwik Stefański, Józefa Palusińska, Franciszek Skołyszewski, Włodzimierz Obidowicz i Adam Kopyciński.

• Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich. Wyd. Selene, Warszawa 2003, s. 326. ​ISBN 83-910515-5-2​.
• Tadeusz Przybylski, Z dziejów nauczania muzyki w Krakowie od średniowiecza do czasów współczesnych. Kraków 1994. ​ISBN 83-7099-006-1​.
• Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku, red. Katarzyna Janczewska-Sołomko. Oficyna Wydawnicza Impuls 2008. ​ISBN 9788373085381​.