Kazimierz Koszutski

Kazimierz Maria Koszutski (ur. 17 listopada 1922 we Lwowie, zm. 11 marca 1996) – polski poeta, prozaik, autor audycji radiowych.

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Debiutowałjako poeta w 1938 r. na łamach dwutygodnika "Pokolenie" (Lwów). W 1943 r. był więziony przez gestapo. Od 1947 r. mieszkał we Wrocławiu. W latach 1946–1948 był członkiem PPS, od 1948 roku należał do PZPR. W latach 1952–1971 był redaktorem Polskiego Radia. W latach 1972–1979 pełnił funkcję redaktora czasopisma "Wiadomości". W latach 1978–1980 był kierownikiem literackim Teatru Dramatycznego w Legnicy. Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi i nagrodę literacką miasta Wrocławia w 1964 roku.

• Trudny horyzont (poezje)
• Spotkanie o zmierzchu (opowiadania)
• Ostatnia ziemia (poezje)
• Szeptem (poezje)
• Dorzecza dosłowności (poezje)
• Nie wierzcie tulipanom (opowiadania)
• W miasteczku za trzy grosze (opowiadania)
• Uprawianie pamięci (poezje)
• Świadectwo tożsamości (poezje)
• Imiona bezsenności (opowiadania)

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.