Kazimierz Julian Kratzer

Kazimierz Julian Kratzer (ur. 22 lutego 1844 w Krakowie, zm. 4 listopada 1890 w Warszawie) – polski kompozytor.

Pochodził ze znanej rodziny polskich muzyków i kompozytorów. Ojciec Kazimierza Juliana, Paweł Kratzer, był śpiewakiem i waltornistą. Dziadek Franciszek Ksawery Kratzer (1740–1818) i stryj Walenty Kratzer (1780–1855) zapoczątkowali rodzinną tradycję. Studia odbył pod kierunkiem swego stryja Walentego.

Od 1857 pracował jako członek baletu, od 1864 był akompaniatorem. Od 1889 zastępca kapelmistrza Teatru Wielkiego w Warszawie. Tworzył muzykę do utworów fortepianowych i melodramatów. Najbardziej znane są: „Nad przepaścią”, „W ruinach” oraz pieśni: „Skrzypki-swaty”, „Dumka”, „Ujrzałem raz wejrzenie skromne”, „Grenadierzy”, „Piosenka o piosence”, „Jej medalion”, „Sny miłości”, „Tyś moim snem”.

• "Encyklopedia powszechna Orgelbranda z ilustracjami" (1898-1904), tom 8, str. 601
• "Wielka Encyklopedia Powszechna PWN" (1962-1969) tom 6 str. 165