Quick Facts
Biography
Kazimierz Drecki (ur. 20 lutego lub 4 marca 1895 w majątku Zofiówka, woj. lubelskie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy broni pancernych Wojska Polskiego, ziemianin, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Józefa i Stefanii z Michalewskich. Absolwent męskiej Szkoły Lubelskiej im. St. Śliwińskiego w Lublinie, gdzie uzyskał maturę (1914). Studiował na Kursach Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie i na Wydziale Rolniczym Politechniki w Moskwie, ukończyłSGGW w Warszawie. Członek rzeczywisty korporacji Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia. Żołnierz I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Od 1918 w Wojsku Polskim. Wstąpił na ochotnika do 1 pułku ułanów Krechowieckich i uczestniczył w kampanii lwowskiej i na Wołyniu. W 1919 awansował na stopień wachmistrza. Od marca do maja 1920 służył w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Następnie powrócił do 1 p.uł. biorąc udział w wojnie 1920 r. m.in. walcząc pod Zamościem z bolszewicką Armią Konną Budionnego.
Po zakończeniu działań wojennych przeszedł do rezerwy w stopniu chorążego (1921). W 1924 r. (po odbytych ćwiczeniach rezerwistów) otrzymał nominację na podporucznika. W 1930 odbył pięciotygodniowy kurs w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Modlinie, otrzymując przydział do 8 dywizjonu samochodowego w Bydgoszczy.
29 stycznia 1932 roku został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932 roku i 17. lokatą w korpusie oficerów rezerwy samochodowych. Posiadał wówczas przydział do kadry 8 dywizjonu samochodowego. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin Powiat. Nadal posiadał przydział w rezerwie do kadry 8 dywizjonu samochodowego.
W kampanii wrześniowej walczył w Lublinie (w łączności). Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku i 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa LW 052/2 poz. 59, akta osobowe nr 1985. Został zamordowany między 30 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Nie rozpoznany przy ekshumacji w 1943. Krewni do 1956 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.
Życie prywatne
Gospodarował w majątku Krzesimów, pow. lubelski. Żonaty z Anną Marią Wichlińską herbu Zabawa (ur. 22.02.1903 Tuczno, zm. 28.04.1984 Warszawa). Miał dwoje dzieci, córkę Krystynę Marię Drecką pseudonim "Iza" (uczestnik Powstania Warszawskiego) i syna Włodzimierza Marię pseudonim "Kawka" (poległ w Powstaniu Warszawskim).
Jego majątek (pałac i ziemię, 544 hektarów) znacjonalizowano.
Upamiętnienie
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
- Symboliczna Mogiła Katyńska na cmentarzu w Lublinie, ul. Lipowa 16.
- Inskrypcja upamiętniająca śmierć Kazimierz Dreckiego na cmentarzu parafialnym w Mełgwi, na płycie grobowca rodziny Dreckich.
- Dąb Pamięci posadzony przez: Stowarzyszenie Forum Polskie Stowarzyszenie "Na Chełmskiej", na ul. Lwowskiej w Chełmie. Certyfikat nr 000839/002649/WE/2009.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Medal Niepodległości
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- zbrodnia katyńska
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.