Kazimierz Dobrostański

Kazimierz Alojzy Dobrostański (ur. 19 kwietnia 1898 w Rudzie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – major administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się jako syn Alojzego i Herminy z domu Köhler. Uczył się w szkole realnej w Żywcu. Należał do Związku Strzeleckiego w Turce. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył w batalionie uzupełniającym, a 19 września 1914 odkomenderowany do służby w artylerii (późniejszy 1 pułk ułanów Legionów Polskich). Służył w 1 pułku artylerii w składzie I Brygady. Uczestniczył w walkach na froncie karpackim, bukowińskim i wołyńskim. 24 grudnia 1916 otrzymał awans na ogniomistrza. 16 lutego 1918 dostał się do niewoli austriackiej pod Rarańczą, był osadzony w Huszt, po czym wcielony do armii c. i k.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i zgłosił się do Kadry Artylerii w Krakowie. Miesiąc później, 10 grudnia 1918 delegowany do Centralnego Urzędu Gospodarczego w Warszawie. Został awansowany do stopnia podporucznika od 15 lipca 1919. Od 1922 do 1926 pracował w Departamencie Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Od 1926 do 1929 pracował w Gabinecie Wojskowym Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W 1927 był jednym z założycieli sekcji tenisowej klubu sportowego CWKS Legia Warszawa. W stopniu kapitana w 1928 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Administracji, Dział Gospodarczy, z lokatą 6. Od 1929 zasiadł w zarządzie Składu Materiałów Intendentury nr 1. Został absolwentem Wyższej Szkoły Wojennej w 1931 (X Kurs Normalny 1929–1931). Awansowany do stopnia majora. Był związany z Mielcem.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu.

Jego żoną była Waleria z domu Jotkowska, z którą miał syna Jerzego. Rodzina Kazimierza Dobrostańskiego dowiedziała się o jego losie w 1972.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Kazimierz Dobrostański został upamiętniony tabliczką na ścianie katyńskiej przy bazylice św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Mielcu, ustanowionej w 1990.

24 kwietnia 2008, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, na którym mecze rozgrywa drużyna piłkarska Legii Warszawa, został zasadzony Dąb Pamięci, honorujący Kazimierza Dobrostańskiego.

• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931),
• Krzyż Walecznych,
• Krzyż Zasługi,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka za Rany i Kontuzje.

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)

• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 108. [dostęp 13 stycznia 2015].
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Dobrostański. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 14 stycznia 2015].
• Kazimierz Dobrostański. katyn-pamietam.pl. [dostęp 14 stycznia 2015].