Kazimierz Baruch

Kazimierz Józef Baruch (ur. 18 marca 1896 w Tarnowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Pawła i Heleny z Szaranów. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Tarnowie. Członek skautingu i Drużyn Strzeleckich. W 1914 powołany do armii austriackiej. Walczył na froncie wschodnim i włoskim w 57 pułku piechoty. Ciężko ranny we Włoszech, leczony Lublanie, Pradze i Nowym Sączu. Od 1918 w Wojsku Polskim. Walczył na frontach wojny 1920 r. w 1 pułku strzelców podhalańskich i 11 pułku piechoty. Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku. Ukończył Wyższą Szkołę Intendentury w Warszawie (1927) uzyskując stopień oficera dyplomowanego. Następnie służył w centralnych instytucjach intendentury. W 1928 awansował do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 50 lokatą w korpusie oficerów administracji, służył w Instytucie Technicznym Intendentury. Ostatni przydział służbowy to kierownik pracowni żywności w Instytucie Technicznym Intendentury

W kampanii wrześniowej wraz z kadrą Instytutu, wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 022/3 z 9.04.1940.

Żonaty z Zofią z Pacułów, miał córkę Jolantę i syna Wiesława.

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska
• Kampania wrześniowa

• http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/129
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

• http://www.muzeumwp.pl/oficerowie/?letter=B&page=10
• https://nekropole.info/pl/Kazimierz-Jozef-BARUCH