Katarzyna Szustow

Absolwentka XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Warszawie oraz Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Ukończyła również Podyplomowe Studia Zarządzania Projektami Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Od połowy lat 90. produkuje wydarzenia artystyczne i współtworzy kształt instytucji, festiwali, prywatnych inicjatyw kulturalnych. Lata 2004–2006 pełniła funkcję dyrektor artystycznej Klubo-galerii Le Madame, gdzie m.in. zaprezentowała ponad 50 teatrów z Polski i zagranicy (m.in. Grupę Sędzia Główny, Grupę Suka off).

W latach 2008-2012 była kierowniczką Działu Komunikacji i Rozwoju w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka, gdzie m.in. jako pierwsza w Polsce wprowadziła na stałe spektakle z audiodeskrypcją do repertuaru teatralnego (nie jako usługę dostarczaną zewnętrznie). W latach 2012–2015 współpracowała z Fundacją Krystyny Jandy na Rzecz Kultury odpowiadając za komunikację Teatru Polonia i Och-Teatru. W latach 2010-2015 roku członkini komisji z ramienia Komisji Dialogu Społecznego ds. Kultury oraz grupy eksperckiej Biura Kultury/Centrum Komunikacji Społecznej oceniających wnioski złożone w konkursach m.st. Warszawy na realizację zadań publicznych.

Pracowała w radach programowych: Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego WARSZAWA CENTRALNA (2007–2012), Plenarnego Zjazdu Informal European Theatre Meeting (IETM, 2011). Współpracowała ze szwajcarskim Teatrem Gessnerallee i centrum artystycznym Rote Fabryk w Zurychu (2006).

Od 2011 prowadzi na zmianę z Mariuszem Kurcem i Krzysztofem Tomasikiem audycję w Radiu TOK FM „Lepiej późno niż wcale” koncentrująca się na tematach LGBTQ+. W latach 2010-2016 wspólnie z Karolem Radziszewskim i Agnieszką Weseli współtworzyła nieformalną inicjatywę prezentującą sztukę nieheteronormatywną POMADA.

W 2013 założyła firmę doradczą "Szustow. Kultura i komunikacja". Do najciekawszych projektów, z którymi współpracowała należy zaliczyć:

• międzynarodową wystawę „Andrzej Wróblewski: Recto / Verso. 1948–1949, 1956–1957” dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej (luty 2015)
• wystawę Very Lehndor­ i Holgera Trülzscha „Behind the Appearances” dla Fundacji Rodziny Staraków (jesień 2014)
• opracowanie i wdrożenie kampanii komunikacyjnej projektu badawczego „Rodziny z wyboru w Polsce. Życie rodzinne osób nieheteroseksualnych”, realizowanego przez Instytut Psychologii Polskiej Akademii Nauk (wrzesień 2014)
• organizacja, koordynacja i produkcja międzynarodowej, czterodniowej konferencji „Queer Kinship and Relationships” z udziałem naukowców z całego świata dla Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk (czerwiec 2015)
• opracowanie strategii komunikacji wejście na rynek edukacji Bednarskiej Szkoły Realnej, eksperymentalnego liceum o profilu biznesowo-multimedialnym (2014)
• współpracę z Teatrem T21, którego członkami i członkiniami zespołu są osoby z zespołem Downa i autyzmem (opieka medialna nad teatrem)
• wejście na rynek Kwartalnika „Przekrój” po 3 letniej przerwie wydawniczej  

Kuratorka projektów performatywnych:

Club Wotever – wraz z Łukaszem Chotkowskim przygotowała cykl performansów zagranicznych artystów zrzeszonych wokół londyńskiego Klubu Wotever (Klubogaleria Le Madame, 2004)

2008 – ODKRYTE/ZAKRYTE - akcje performatywne wraz z Dorotą Sajewską i Pawłem Miśkiewiczam opracowała program akcji performatywnych (m.in. jedyny w Polsce performance światowej sławy artysty body art Franko B „Don’t Leave Me This Way”)

Przy Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym WARSZAWA CENTRALNA (dyrektorzy: Paweł Miśkiewicz i Dorota Sajewska) odpowiadała za program peformatywny, w ramach którego zaprezentowane zostały prace:

amerykańskiego performer body art Rona Athey’a "Self-Obliteration #1: Ecstatic" (2008),

„Głęboko na pięć sążni mój ojciec leży / Five Fathoms Deep My Father Lies” Juliany Snapper (2010), której spektakl odbył się w basenie Pałacu Młodzieży PKiN,  

w 2010 na zamówienie Teatru Dramatycznego powstała praca Aernouta Mika „Communitas”, która obecnie znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej.  

• WDECHA – Nagroda Gazety Wyborczej dla Le Madame w kategorii „Najlepsze miejsce roku” za „nowy rodzaj klabbingu: klubo-teatr” (2004)
• Artists in Residence / Fundacji na rzecz Kultury Pro Helvetia – 3-miesięczny pobyt w Zurychu (współpraca z instytucjami kultury: Teatrem Gessnerallee i centrum kultury niezależnej Rote Fabryk) 2006
• NOCNE MARKI! – Nagroda przyznawana przez magazyn Aktivist! – kategoria „Najlepszy Teatr 2008” dla Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy im. G. Holoubka za Projekt „Odkryte/ Zakryte” (2008)
• NOCNE MARKI! Nagroda przyznawana przez magazyn Aktivist! – kategoria „Najlepszy Teatr 2010” dla Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy im. G. Holoubka za MFT WARSZAWA CENTRALNA 2010: „Migracje”. (2010)

• Katarzyna Szustow blog natemat, naTemat.pl [dostęp 2017-03-29]  (pol.).Nieznane pola: 1.
• wywiad w Gazecie Wyborczej, warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-03-29] .