Karol Marciak

Karol Franciszek Marciak (ur. 31 maja 1910 we Lwowie,zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Syn Antoniego i Eleonory z Dulskich. Absolwent seminarium nauczycielskiego (1931) i dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy piechoty, przydzielony do 6 pułku strzelców podhalańskich. Podporucznik mianowany ze starszeństwem 1 stycznia 1936. Od 1937 w 43 pułku piechoty Strzelców Kresowych. Żonaty.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 025/1 z 9 kwietnia 1940 r., poz. 60.

• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 380. [dostęp 19 sierpnia 2018].
• Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991, s. 165, 648. ISBN 83-211-1408-3.

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• Zbrodnia katyńska