Karol Knake

Karol Knake (ur. 1804) – budowniczy, inżynier, architekt, nadzorca budowy tężni solankowych oraz wrzelni soli w Ciechocinku.

W latach 1812–1815 wchodził w skład kadry inżynieryjno-budowlanej w administracji terenowej Księstwa Warszawskiego jako budowniczy w Departamencie Siedleckim.

Autor projektu wielkiego zespołu przemysłowego (zespół fabryczno-osadniczy) w Nietulisku Dużym (zakład, osiedle, most i urządzenia hydrotechniczne) zbudowanego w latach 1834−1846; energii do niego miała dostarczać turbina wodna. Na ścianie od strony odkrytego kanału znajduje się tablica z napisem: „R.P. 1846. Ukończony Zakład Walcowni. Karol Knake Budowniczy”.

W latach 1834−1838 zaprojektował i nadzorował budowę osiedla mieszkaniowego przy zakładach w Białogonie, składającego się z 12 domów murowanych. Przypisuje mu się również autorstwo projektu zakładu (walcownia i pudlingarnia żelaza) i osiedla w Sielpi Wielkiej zbudowanego w latach 1835−1838 oraz kierowanie przebudową wielkiego pieca w Rejowie w 1838–41 oraz w Miedzianej Górze w 1837.

Zawiadowca budowli Fabryk Okręg Wschodniego (Urzędnik oddziałowy) Banku Polskiego od 1836 do 1848, zawiadowca budowli w Miedzianej Górze w 1837, w Rejowie w 1838–41, w Nietulisku Dużym 1846–48.

W ramach danych dotyczących organizacji władz górniczych i hutniczych w XIX wieku w Królestwie Polskim zawiadowca budowli w Sielpi Wielkiej w 1839–41, w Nietulisku Dużym w 1842–45. W latach 1827–1859 nadzorował budowę drewnianych tężni solankowych w Ciechocinku (budowa tężni I i II trwała w latach 1824–1829, tężnia nr III powstała w 1859), projektu prof. Jakuba Graffa (Johann Jacob Graff). Budowniczy warzelniany w Ciechocinku.

Był żonaty z Jakubiną Graff, córką prof. Jakuba Graffa, jego córką była Karolina Knake, która była matką m.in. Teofila Waligórskiego.

• Andrzej Majdowski: Zarys organizacji służb budowlanych w Księstwie Warszawskim. Wyd. Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XLIII. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2012. (pol.)