Quick Facts
Biography
Karlo FEDERN (naskiĝinta la 2-an de februaro 1868 en Vieno, mortinta la 22-an de marto 1943 en Londono) estis aŭstra juristo, tradukisto kaj verkisto.
Lia patro estis la fama kuracisto Jozefo Salomon Federn, lia frato la psikoanalizisto Paŭlo Federn. En 1903 li renkontiĝis kun la dancistino Isadora Duncan, al kiu li provis alproksimigi la filozofion de Nietzsche.
Kune kun Ludwig Fulda li estis la unua prezidanto de la germana PEN-centro. Li tradukis el la itala verkojn de Dante Alighieri respektive el la angla librojn de Ralph Waldo Emerson, Herman Melville kaj Walt Whitman.
En la 1933-a jaro li elmigris en Danujon kaj en 1938 Londonon, kie li fariĝis konata kritikanto de la marksismo. Lia verko Hauptmann Latour estis malpermesita en Nazia Germanio.
Verkoj
- 1899: Dante und seine Zeit. Seemann, Leipzig/Wien/Berlin (2-a eldono 1916)
- 1911: Der Chevalier von Gramont. Hamiltons Memoiren und die Geschichte. (2 vol.) Georg Müller, München
- 1912: Hundert Novellen. Band 1, Georg Müller, München
- 1913: Hundert Novellen. Band 2, Georg Müller, München
- 1922: Mazarin. Georg Müller, München
- 1925: Rosa Maria. Roman, Paetel, Berlin
- 1925: Ein Justizverbrechen in Italien. Der Prozess Murri-Bonmartini. Die Schmiede, Berlin
- 1927: Richelieu. Karl König, Wien
- 1929: Hauptmann Latour. Nach den Aufzeichnungen eines Offiziers. Sponholtz, Hannover
Literaturo
- Elsa Egli-Griesser: Karl Federn. Insbesondere als Novellist. Rheinfelden, Krauseneck 1953 (Disertacio Univ. Zuriko)
- Willy Dähnhardt kaj Birgit S. Nielsen (Eld.): Exil in Dänemark. Deutschsprachige Wissenschaftler, Künstler und Schriftsteller im dänischen Exil nach 1933, Westholsteinische Verlagsanstalt Boyens & Co., Heide 1993, p. 503–506.