Julian Roszkowski

Julian Adolf Roszkowski h. Ogończyk (ur. 1 stycznia 1834 w Humenowie k. Kałusza, zm. 27 stycznia 1897 w Przemyślu) – generał (niem. Feldmarschalleutnant) inżynierii armii Austro-Węgier, komendant Twierdzy Przemyśl w latach 1890–1897.

Urodził się w rodzinie powstańca listopadowego Antoniego oraz Julii z Klemensowskich. Po upadku powstania rodzina Roszkowskich schroniła się w Galicji. W 1846 wyjechał do Wiednia, gdzie uczył się Akademii Inżynierii Wojskowej. Po ukończeniu nauki w 1852 w randze podporucznika rozpoczął służbę w 2 pułku wojsk inżynieryjnych w Kremsie, a następnie jako dowódca jednostki saperskiej w 87 pułku piechoty. Walczył we Włoszech w 1859, Szlezwiku-Holsztynie w 1864 oraz w Bośni. Pracował przy fortyfikacjach w Dalmacji (1875), a rok później w Timișoarze i w Budapeszcie. W 1878 w stopniu pułkownika służył w dyrekcji budownictwa wojskowego w Wiedniu. W 1882 awansował na szefa inżynierii III korpusu w Grazu. W latach 1885–87 był komendantem Akademii Inżynierii Wojskowej w Wiedniu, a następnie szefem inżynierii I korpusu we Krakowie (1887–89). W 1884 awansował na generała majora (GM), a w 1889 na feldmarszałka-porucznika (FML). W 1890 został komendantem Twierdzy Przemyśl, mając duży udział w rozbudowie i unowocześnianiu fortów. Funkcję tę pełnił aż do śmierci w 1897. W wrześniu 1896 został mianowany właścicielem 87 pułku piechoty, którym był do 1897.

Pochowany został na Cmentarzu Głównym w Przemyślu.

• Tytuł Tajnego Radcy i podkomorzego cesarza
• Komandor Orderu Leopolda (1892, wraz z uwolnieniem od taksy)
• Kawaler Orderu Żelaznej Korony III klasy
• Krzyż Zasługi Wojskowej (Austria)

• Stanisław Brzozowski w: Polski Słownik Biograficzny, t. 23, str. 266
• † Jego ekscelencya Adolf Julian Ogończyk z Roszkowa Roszkowski. „Echo Przemyskie”, s. 1, Nr 8 z 28 stycznia 1897.