Józef Sopotnicki

Józef Julian Sopotnicki (ur. 8 lutego 1882 w Przemyślu, zm. 23 sierpnia 1942 w obozie koncentracyjnym KL Auschwitz) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Był synem Józefa i Marii ze Skrzyszowskich. Był zawodowym oficerem piechoty cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień podporucznika został mianowany 1 września 1900. Służył w Ślasko-Morawskim Pułku Piechoty Nr 100 w Krakowie. W 1904 został przyjęty do Szkoły Wojennej w Wiedniu. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1906. Z dniem 1 listopada tego roku, po ukończeniu studiów, otrzymał tytuł oficera przydzielonego do Sztabu Generalnego i został przydzielony do 11 Brygady Górskiej w Tuzli na stanowisko oficera sztabu. W następnym roku został przydzielony na takie samo stanowisko do 47 Brygady Piechoty w Przemyślu. W czasie studiów i służby w sztabach pozostawał oficerem nadetatowym Pułku Piechoty Nr 100.

W latach 1917–1918 był szefem sztabu Polskiego Korpusu Posiłkowego.

W 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Był szefem sztabu Grupy gen. Zygmunta Zielińskiego w wyprawie z Przemyśla w kierunku Chyrowa. 22 grudnia objął dowództwo Grupy własnego imienia atakował wojska ukraińskie odciążając obronę Lwowa od południa. 5 stycznia 1919 awansował do stopnia podpułkownika. Następnie dowodził Grupą w składzie Dywizji gen. Sikorskiego, która broniła połącznia Przemyśla i Lwowa. W kwietniu 1919 został szefem sztabu Grupy gen. Bronisława Babiańskiego na froncie wołyńskim w Kowlu. Kampanię wiosenną 1920 odbył jako oficer sztabu Grupy Operacyjnej gen. Józefa Rybaka, następnie od lipca dowodził Grupą 6 Armii, prowadząc walki z Sowietami na południowym odcinku frontu. Z początkiem września został dowódcą Rejonu Obronnego w Stryju, a od grudnia 1920 do sierpnia 1921 – w Drohobyczu.

Dowódca 60 pułku piechoty wielkopolskiej. 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 60. lokata w korpusie oficerów zawodowych piechoty. Z dniem 1 października 1922 roku przeniesiony został z rezerwy oficerów sztabowych na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu.Z dniem 1 lipca 1923 roku mianowany został dowódcą 18 Dywizji Piechoty w Łomży. Dowodząc dywizją pozostawał oficerem nadetatowym 71 pułku piechoty. W sierpniu 1924 roku zwolniony został ze stanowiska dowódcy 18 DP i pozostawiony w dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych. 1 września 1926 roku powołany został ze stanu nieczynnego i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu.

Z dniem 29 lutego 1928 roku przeniesiony został w stan spoczynku. W 1934 roku pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Jako oficer stanu spoczynku przewidziany był do użycia w czasie wojny. W konspiracji był członkiem Nowej Armii Polskiej. Aresztowany 6 czerwca 1942 roku w Warszawie. Zmarł 23 sierpnia 1942 roku w obozie koncentracyjnym Auschwitz.

• Kampania polsko-ukraińska. Doświadczenia operacyjne i bojowe, Lwów 1921

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych (1922)
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Jerzy Kirszak, Sopotnicki Józef Julian w: Polski Słownik Biograficzny t. XL, Warszawa-Kraków 2000-2001 s. 501-503 wersja elektroniczna IPSB