Quick Facts
Pisces
Biography
Józef Skoczyński (ur. 6 marca 1903 w Rymanowie, zm. 20 listopada 1967 w Stalowej Woli) - polski duchowny rzymskokatolicki.
Życiorys
Młodość
Urodził się 6 marca 1903 w Rymanowie. Był najstarszym z pięciorga dzieci Szymona i Marii z domu Ziajka. Miał m.in. brata Adama, który został lekarzem w Sanoku.
22 czerwca 1921 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum w Sanoku (w jego klasie byli Stanisław Hroboni, Józef Lubowiecki, Józef Stachowicz). Ukończył Seminarium Duchowne w Przemyślu. Sakrament święceń kapłańskich otrzymał 29 czerwca 1925 z rąk biskupa Anatola Nowaka. Był wikariuszem w Grodzisku, Dobromilu oraz katechetą w Jeżowem.
Praca duszpasterska
Po święceniach rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w Grodzisku (1925-29), następnie w Dobromilu (1929-32), będąc przez ostatni miesiąc administratorem parafii. Od 20 października 1932 r. pracował jako wikariusz w Jeżowem, a w latach 1933-39 był katechetą w tej parafii. Od 10 stycznia 1939 r. rozpoczął pracę jako katecheta w Stalowej Woli, ale do hutniczego miasta przybył dopiero 25 stycznia. Pierwsze lata pracy duszpasterskiej ks. Skoczyńskiego w Stalowej Woli przerwała II wojna światowa. Po niełatwym okresie okupacji hitlerowskiej przyszły równie trudne dla Kościoła czasy PRL-u i rządów komunistycznych. W tym właśnie okresie ks. Skoczyński rozpoczął budowę nowej świątyni pw. Matki Bożej Królowej Polski, którą nie dokończył. W 1961 r. władze cofnęły pozwolenie na kontynuowanie budowy. Potem przyszła choroba, która nie pozwoliła kapłanowi doczekać wznowienia prac po 10-letniej przerwie i poświęcenia świątyni, której dokonał 2 grudnia 1973 r. metropolita krakowski Karol kard. Wojtyła.
Działalność społeczna
Podczas II wojny światowej ks. Józef Skoczyński uratował życie wielu mieszkańcom Stalowej Woli interweniując skutecznie w ich obronie. Był kapelanem Armii Krajowej obwodu niżańskiego. Wraz z kilkoma działaczami konspiracyjnymi zorganizował komitet obywatelski, który obronił Zakłady Południowe i Elektrownie przed zniszczeniem, przez Niemców. Po wyzwoleniu miasta czuwał nad utrzymaniem porządku publicznego w czasie tworzenia nowej władzy. Od września 1945 do 13 marca 1948 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej w Stalowej Woli. Po wojnie przyczynił się do elektryfikacji Pława oraz do uzyskania praw miejskich przez Stalową Wolę.
Miejsce pochówku
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli.
Odznaczenia, tytuły, wyróżnienia
- 1952 - godność szambelana papieskiego,
- 1953 - wicedziekan rudnicki, a następnie przez 8 lat dziekan
Ciekawostki
Przy ulicy księdza Józefa Skoczyńskiego nadanej na cześć wielkiego patrioty i działacza społecznego, przy której niegdyś znajdowała się plebania i gdzie mieszkał mieści się obecnie Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej "Medyk". W przedsionku kościoła pw. św. Floriana i na fasadzie kościoła pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli umieszczone są tablice pamiątkowe poświęcone ks. Józefowi Skoczyńskiemu. W Muzeum Jana Pawła II w Stalowej Woli gromadzone są pamiątki związane z ks. Józefem Skoczyńskim oraz eksponowane są fotografie z początków budowy kościoła Matki Bożej Królowej Polski.
Galeria
Muzeum Jana Pawła II - korytarz
Tablica ks. Józefa Skoczyńskiego na frontonie bazyliki konkatedralnej w Stalowej Woli
Grób ks. Józefa Skoczyńskiego na cmentarzu w Stalowej Woli
Przypisy
Bibliografia
- Gaj-Piotrowski W., Garbacz D., Jańczyk K., Kościół św. Floriana w Stalowej Woli. Miniskansen architektury drewnianej, Stalowa Wola 2007.
- Gurba S., Kapłan na trudne czasy. W 50. rocznicę śmierci ks. Józefa Skoczyńskiego (1903-1967), "Kronika Diecezji Sandomierskiej" 110(2017)11-12, s. 831-837.
- Hałaj Cz., Szambelan ze Stalowej Woli, Tygodnik Katolicki "Niedziela". Edycja sandomierska, nr 1/2008.