Quick Facts
LibraBiography
Jerzy Nowacki (ur. 14 października 1894 w Będzinie, zm. 11 sierpnia 1974) – polski dyplomata, publicysta i działacz społeczny, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947) i na Sejm Ustawodawczy RP (1947–1952).
Życiorys
Studiował prawo i nauki polityczne na Uniwersytecie w Bernie. W latach 1914–1918 angażował się w Szwajcarii na rzecz niepodległości Polski. Od 1918 zatrudniony w MSZ, był m.in. stałym członkiem Delegacji Polskiej do Ligi Narodów, delegacji ds. rokowań o Konwencję dla Górnego Śląska. Reprezentował Polskę na konferencji w Genui. W 1926 odszedł z dyplomacji poświęcając się działalności publicysty i wydawcy. Od 1934 przebywał na Górnym Śląsku, gdzie pracował w instytucjach gospodarczych. W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie.
W 1945 znalazł się ponownie na Górnym Śląsku, gdzie organizował lokalne Stronnictwo Demokratyczne. Był wiceprezesem i prezesem WK w Katowicach. Zasiadał w CK SD (1945–1961).
W 1945 został posłem do Krajowej Rady Narodowej. Od 1946 był członkiem Najwyższego Trybunału Narodowego, który sądził Artura Greisera. W 1947 wszedł w skład Sejmu Ustawodawczego z okręgu Gliwice. Zasiadał w Komisjach Prawniczej i Regulaminowej, Propagandowej, Spraw Zagranicznych, Wyznaniowej i Narodowościowej.
Bibliografia
- Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969
- W czterdziestą rocznicę powstania Krajowej Rady Narodowej: materiały i dokumenty, Kancelaria Sejmu, Warszawa 1984
- Strona sejmowa posła na Sejm Ustawodawczy