peoplepill id: janina-omankowska
JO
Poland
1 views today
1 views this week
Janina Omańkowska
Działaczka społeczna, polityk

Janina Omańkowska

The basics

Quick Facts

Intro
Działaczka społeczna, polityk
Places
Work field
Gender
Female
Place of birth
Wąbrzeźno, Poland
Death
Age
67 years
The details (from wikipedia)

Biography

Janina Antonina Omańkowska (ur. 12 czerwca 1859 w Srebrnikach k. Wąbrzeźna, zm. 24 sierpnia 1927 w Królewskiej Hucie) – publicystka, działaczka społeczna i polityk na Górnym Śląsku, posłanka na Sejm Śląski I kadencji (1922–1927) oraz jego marszałek senior.

Życiorys

Urodziła się w patriotycznej i katolickiej rodzinie nauczycielskiej Roberta i Elżbiety z Karlińskich. Mieszkała z wujem Karlińskim w majątku wydzierżawionym z dóbr Kórnickich. Egzamin nauczycielski zdała jako eksternistka w seminarium męskim w Bydgoszczy. Początkowo pracowała jako nauczycielka domowa w polskich dworach na terenie Wielkopolski. Działaczka oświatowa i charytatywna m.in. w ramach "Warty" - Towarzystwa Przyjaciół Wzajemnego Pouczania się oraz Opieki nad Dziećmi. Prowadziła tajne nauczanie, wygłaszała odczyty, zakładała biblioteki, przeciwdziałała germanizacji. Zaangażowana w działalność poznańskiej Czytelni dla Kobiet.

Jej propolską postawę oraz działalność niepodległościową dobitnie "zrecenzował" prezydent policji w Poznaniu w swym raporcie - "bezczelna politykująca polska kobieta, niezwykle zręczna w działaniu i w mowie, która wtyka swój nos wszędzie, zakładając stowarzyszenia, pisząc broszury, agitując, która przysporzy państwu pruskiemu sporo kłopotów".

W 1900 aresztowana za nauczanie dzieci polskiego oraz rozdawanie polskich elementarzy. Po głośnym procesie osadzona w więzieniu, wyszła za kaucją po 3 dniach. Jak podkreślała ówczesna prasa, stała się symbolem - „męczennicą sprawy polskiej”. Publicznie solidaryzował się z jej postawą m.in. Jan Kasprowicz.

Po śmierci wuja, w 1902 przeprowadziła się do Bytomia. Rok później w zarządzie pierwszej na Śląsku organizacji kobiecej - Towarzystwa Kobiet Polskich w Bytomiu; działaczka Czytelni dla Kobiet w Katowicach. W 1904 organizatorka wiecu kobiet w Bytomiu, następnie założycielka Czytelni "Iskra" oraz Towarzystwa Śpiewaczego "Sobótka" dla dziewcząt w Bytomiu. Od 1914 wieloletnia przewodnicząca Związku Górnośląskich Towarzystw Kobiecych w Bytomiu, który w 1920 zmienił nazwę na Związek Towarzystw Polek na Górnym Śląsku. W 1918 założycielka szkółki polskiej w Bytomiu dla ok. 400 dzieci. Od 1918 członek Powiatowej Rady Ludowej w Bytomiu; pod koniec roku w składzie Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu. Uczestniczka poznańskiego Polskiego Sejmu Dzielnicowego.

Dziennikarka, podczas pobytu w Wielkopolsce publikowała w "Gońcu Wielkopolskim" oraz "Pracy". Po przeprowadzce na Śląsk publikowała m.in. w "Głosie Śląskim" (m.in. dodatek dla dzieci "Przyjaciel Dziatwy") w Gliwicach; redagowała "Ziarno", dodatek do "Straży nad Odrą". W 1902 roku objęła redakcję tygodnika „Gwiazda”, m.in. redagując dodatek dla dzieci "Promyk". Autorka wielu publikacji dla dzieci, m.in. "Śpiewniczka dla dziatwy polskiej" (Poznań, 1902), gawęd przyrodniczo-literackich "Miłe śpiewaki naszych pól, gajów i ogrodów, ich życie i obyczaje" (1903). Od 1905 przez wiele lat związana z "Katolikiem"; redagowała m.in. dodatek dla kobiet "Rodzina" oraz dodatek dla dzieci "Dzwonek". Podczas akcji plebiscytowej współzałożycielka i redaktor "Głosu Polek", wydawanego przez Polski Komisariat Plebiscytowy.

Uczestniczka powstań śląskich; podczas II Powstania m.in. zorganizowała w swoim mieszkaniu biuro Czerwonego Krzyża przy Komisji Plebiscytowej. Wygłaszała liczne prelekcje, publicznie występowała w obronie polskości Śląska, prawa do oświaty dla ubogich. Podczas III powstania śląskiego zorganizowała akcję aprowizacyjną dla powstańców. Po jej odezwie, opublikowanej w „Katoliku”, kobiety licznie angażowały się do pomocy w Powstaniu jako kurierki, sanitariuszki oraz zakładały kuchnie polowe dla powstańców.

Pod koniec stycznia 1921 organizatorka Zjazdu Towarzystw Polek na Śląsku, z udziałem półtora tysiąca kobiet ze Śląska, a także z Warszawy, Wilna, Lwowa i Krakowa.

Po podziale Śląska przez krótki okres mieszkała nadal w niemieckiej części Bytomia. Po ataku niemieckiej bojówki na jej mieszkanie, zmuszona do przeprowadzki. W czerwcu 1922 zamieszkała w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów), początkowo przy ul. Sienkiewicza 11, później przy ul. Wolności 22. Nadal publikowała w bytomskim "Katoliku", pisała podręczniki szkolne, propagowała nauczanie języka polskiego, m.in. w ramach działalności w Stowarzyszeniu „Samopomoc”. Współpracowała z Chrześcijańską Demokracją, Wojciechem Korfantym.

Z ramienia ChD sprawowała mandat poselski na Sejm Śląski I kadencji w latach 1922–1927. Jako marszałek senior przewodziła obradom jego inauguracyjnej sesji, do czasu wyboru Konstantego Wolnego na stanowisko marszałka. Jeszcze przed upływem I kadencji Sejmu Śląskiego, zmarła po długiej chorobie, 24 sierpnia 1927 w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów). Pochowana na cmentarzu parafii św. Jadwigi. Władze Chorzowa nadały jej imię jednej z ulic miasta.

Po jej śmierci mandat posła na Sejm objął Grzegorz Śliwa.

Odznaczenia

Odznaczona odznaką gen. J. Hallera "Za służbę narodową" (1921) oraz - jako pierwsza kobieta na Śląsku - Krzyżem Kawalerskim Orderu Polski „Polonia Restituta”.

Przypisy

Bibliografia

Marszałkowie seniorzy Sejmu i Senatu
The contents of this page are sourced from Wikipedia article. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.
Lists
Janina Omańkowska is in following lists
comments so far.
Comments
From our partners
Sponsored
Credits
References and sources
Janina Omańkowska
arrow-left arrow-right instagram whatsapp myspace quora soundcloud spotify tumblr vk website youtube pandora tunein iheart itunes