Janina Antoniewicz

Janina Joanna Antoniewicz (ur. 14 października 1890 w Zadniszówce, zm. 21 listopada 1956 w Warszawie) – botanik, ogrodnik.

Urodzona w Zadniszówce pow. Skalski. Córka Karola i Wandy z Kurowskich. W roku 1910 studiowała na Uniwersytecie Lwowskim, który ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1923 jako dr filozofii broniąc pracę Przyczynki do badań nad morfologią liścia pierzastego.

W latach 1915-1916 przebywała w Wiedniu, gdzie studiowała oraz pracowała w Instytucie Bakteriologicznym.

W okresie I wojny świat. pracowała jako sanitariuszka do walki z tyfusem i ospą w pow. łańcuckim. W latach 1917-1921 studiowała na Wydziale Ogrodniczym SGGW. Studia zakończyła tytułem inż.

W roku 1918 opracowała dla AU bibliografię grzybów. Również prowadziła badania i obserwacje nad roślinami leczniczymi w Państwowej Stacji Doświadczalnej w Bratkowie na Kielecczyźnie.

Była organizatorką ogródków szkolnych, m.in. na Bielanach w Warszawie, w Rabce, w Piotrkowie Trybunalskim.

Okres II wojny światowej spędziła na tajnym nauczaniu.

Po wojnie podjęła pracę w SGGW zostając adiunktem w katedrze łąkarstwa.

Współpracowała z różnymi redakcjami pism ogrodniczych i przyrodniczych.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż Legionowy „Za wierną służbę".

• Ogrody szkolne (1921)
• Obserwacje wiosenne roślin (1934)
• Hodowla w szkole (1948)