Jan Smotrycki

Jan Smotrycki (ur. 20 maja 1881 w Aleksandrowie Kujawskim, zm. 5 czerwca 1952 w Cieszynie) – polski dziennikarz i poeta, w latach 1945–1950 prezydent Cieszyna.

Był synem Romualda, nauczyciela i sędziego, oraz Zofii Karlińskiej. Ukończył gimnazjum klasyczne w Warszawie, przez trzy semestry studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W latach 1902–1915 członek Kasy Literackiej w Warszawie. Zdobywca I nagrody w konkursie dramatycznym we Lwowie w 1904. Współpracownik (do 1917) Gońca Porannego i Wieczornego.

W dwudziestoleciu międzywojennym publikował wiersze, m.in. pod kryptonimem Jotes. W 1931ukazał się jego tomik pt. Marginesy. Pracował jako dziennikarz m.in. w Gdańsku (sekretarz redakcji Gazety Gdańskiej) i Katowicach (sekretarz redakcji pisma Polonia).

W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie (1940–1941), później w Iwaniskach.

W 1945 został prezydentem Cieszyna. Gdy krótko po zakończeniu II wojny światowej przyglądał się kolumnie niemieckich jeńców prowadzonych przez radzieckich żołnierzy, został przez jednego z tych ostatnich wciągniętych do kolumny. Karol Prax, prawnik i zastępca Polskiej Milicji Obywatelskiej w Cieszynie, interweniował u radzieckiego dowódcy Krasnikowa. W efekcie Smotrycki odzyskał wolność, ale stało się to dopiero w podcieszyńskiej wsi Krasna.

Przez pewien czas był prezesem Towarzystwa Sportowego Piast. Pod koniec życia pracował m.in. w miejskim muzeum i bibliotece powiatowej.

Został pochowany w Warszawie.

• Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 1, Cieszyn 1993, s. 239-240.
• Ika G., Pierwsza cieszyńska władza, "Kalendarz Cieszyński 1993", Cieszyn 1992, s. 53-54.
• Miękina L., Znów minie wiek... Antologia literatury nadolziańskiej, Cieszyn 2001, s. 175.