Jan Skarbek

Jan Skarbek herbu Abdank (ur. 1710, zm. 27 stycznia 1772) – polski szlachcic, kasztelan inowrocławski, właściciel dóbr Izbicy.

Pochodził ze starej rodziny sięgającej swoją historią średniowiecza. Był synem wojewody łęczyckiego Franciszka i jego pierwszej żony Franciszki z Kadzidłowskich. Jan miał trójkę rodzeństwa: Władysława, Wojciecha i Mariannę.

Od ojca Jan otrzymał przed 1733 r. starostwo tuszyńskie, położone w powiecie piotrkowskim. W styczniu 1733 został marszałkiem sejmiku kujawskiego w Radziejowie, a w tym samym roku posłował z województwa łęczyckiego na sejm konwokacyjny; był w tym okresie stronnikiem saskim. W latach 1744, 1746 i 1754 posłował z woj. łęczyckiego na kolejne sejmy; w 1745 r. został szambelanem królewskim. Poseł województwa inowrocławskiego na sejm 1756 roku. W późniejszych latach stanął po stronie „Familii” (stronnictwa Czartoryskich), a w 1764 r. był posłem na sejm konwokacyjny z województwa inowrocławskiego i elektorem króla Stanisława-Augusta. Na sejmie konwokacyjnym 1764 roku wyznaczony do Komisji Wojskowej Koronnej. Dnia 14 grudnia tegoż roku uzyskał za to kasztelanię inowrocławską. W 1766 roku został wyznaczony senatorem rezydentem. W 1767 r. przystąpił do prosaskiej konfederacji radomskiej, ale w czasie konfederacji barskiej (1768-1772) popierał Stanisława-Augusta.

Zmarł 27 stycznia 1772 roku, a pochowany został przy pierwszej żonie w kościele przyklasztornym oo. Paulinów w Brdowie, w rodzinnej krypcie.

• W swych dobrach izbickich Jan Skarbek zatrudniał Jakuba Krzyżanowskiego (dziadka macierzystego Fryderyka Chopina).
• Wnukiem Jana był Fryderyk Skarbek (syn Kacpra).

• Jarosław Dumanowski, Jerzy Dygdała, Skarbek Jan h. Abdank (ok. 1710–1772), kasztelan inowrocławski, [w:] Polski słownik biograficzny, t. XXXVIII, Warszawa-Kraków 1997-1998, s. 17-19.