Jan Samek

Urodził się w 1937. Należał do Aeroklubu Podkarpackiego w Krośnie od 1954 i został pilotem szybowcowym. Przed 1959 uzyskał Odznakę Szybowcową z trzema mewkami. Sterując szybowcem Mucha 100-A w kwietniu 1959 odbył ośmogodzinny lot na trasie Krosno-Kraków-Sanok o długości 300 km. Tym samym zdobył diament do Złotej Odznaki Szybowcowej. Był w gronie członków AP odnoszących sukcesy, w tym ustanawiających rekordy świata. W maju 1960 dokonał przelotu szybowcem na trójkącie o długości 245 km na trasie Krosno-Mielec-Nowy Sącz-Krosno, gromadząc liczbę punktów uprawniających do startu w zawodach o memoriał Ryszarda Bitnera. Był także skoczkiem spadochronowym.

Zajął się modelarstwem kosmicznym i modelarstwem rakietowym. Reprezentując klub modelarzy Sanockiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Sanoku w dniach 11-13 września 1981 zajął szóste miejsce w klasie rakiet redukcyjnych kategorii seniorów Mistrzostw Polski Modeli Rakietowych w Toruniu. Był instruktorem modelarzy.

W Sanockim Domu Kultury w Sanoku, działającym w budynku przy ul. Adama Mickiewicza w Sanoku, na przełomie lat 70./80. prowadził koło modelarstwa lotniczego. Był organizatorem i wieloletnim działaczem „Klubu Modelarstwa Lotniczego i Kosmicznego” w Osiedlowym Domu Kultury „Puchatek” Sanockiej Spółdzielni Mieszkaniowej przy ulicy Romualda Traugutta 9 w Sanoku, prowadząc tam zajęcia zajęcia modelarni lotniczej. Reprezentował sanocki klub modelarstwa lotniczego i kosmicznego „Meteor”, działający przy ODK SSM. Przed 1987 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w kategorii rakiet redukcyjnych S-7. Został powołany do kadry narodowej i reprezentował Polskę na zawodach mistrzostw świata. W rozgrywanych w dniach 20-24 kwietnia 1987 w Dmitro-Stanko (Bułgaria) mistrzostwach państw socjalistycznych w modelarstwie kosmicznym zdobył brązowy medal w klasie S-7 rakiet redukcyjnych. Wraz z partnerami klubowymi Zygmuntem Janowskim i Bartoszem Zmarzem został powołany na obóz kadry Polski w dniach 10-15 maja 1987 w Lesznie. Jego wychowankowie odnosili sukcesy w szczególności w kategoriach modeli kosmicznych, do 1987 zdobywając dziewięć tytułów mistrzowskich.

Był zatrudniony w Sanockich Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil” Sanok. Działał na polu społecznym oraz partyjnym w PZPR. 6 listopada 1977 został wybrany członkiem egzekutywy Komitetu Zakładowego PZPR w SZPG „Stomil” w Sanoku.

Był działaczem klubu sportowego Sanoczanka Sanok. W 1982 był wiceprezesem sekcji podnoszenia ciężarów tego klubu. Zajął 19. miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca Sanoka 1986 roku organizowanym przez czasopismo „Gazeta Sanocka – Autosan”. Był inicjatorem niedokonanej ostatecznie reaktywacji przedwojennego Klubu Balonowego przy SZPG „Stomil”,

Zmarł 13 kwietnia 1991. Został pochowany w części „Rymanowski Stary” Cmentarza Centralnego w Sanoku.

Jego córka Małgorzata także zajęła się modelarstwem kosmicznym, reprezentowała klub Meteor, przed 13 rokiem życia zdobyła wicemistrzostwo Polski juniorów.

Od 1992 jest rozgrywany w Krośnie Memoriał Jana Samka w kategoriach Open oraz w kategorii Małych Form.

• Złoty Krzyż Zasługi (1983).
• Srebrna odznaka „Za zasługi dla przemysłu chemicznego” (1983).
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1984).
• Dyplom uznania za wybitne osiągnięcia i zaangażowanie w pracy ideowo-wychowawczej (1983).
• Nagroda wojewody krośnieńskiego (1989).