Jan Roszkowski

Jan Konrad Roszkowski (ur. 25 listopada 1855 w Bielsku Podlaskim, zm. 3 marca 1926 w Warszawie) – doktor prawa, generał major Armii Imperium Rosyjskiego, generał dywizji Wojska Polskiego.

Studia wojskowe i prawnicze ukończył w Petersburgu. Od 1877 oficer saperów armii rosyjskiej. Od 1884 prawnik w organach prokuratury i sadownictwa. Pułkownik z 1893, generał major z 1902.

Z dniem 3 grudnia 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała majora i przydzielony do Departamentu Wojskowo-Prawnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. 1 marca 1919 Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz mianował go członkiem Naczelnego Sądu Wojskowego. 1 maja 1920 zatwierdzony został z dniem 1 kwietnia tego roku w stopniu generała podporucznika Korpusu Sądowego. W 1921 w związku z zatargami z oficerami legionowymi w Zakopanem przeniesiony został w stan spoczynku. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów.

Osiadł w Warszawie, gdzie zmarł. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim kwatera 212-6-16.

• chorąży - 1877
• podporucznik - 1878
• porucznik - 1881
• sztabskapitan - 1884
• kapitan - 1886
• podpułkownik - 1889
• pułkownik - 1893
• generał major - 1902
• generał dywizji - 26 października 1923 ze starszeństwem z 1 czerwca 1919

• H. P. Kosk, Generalicja polska t. 2, wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
• Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994