Quick Facts
Biography
Jan Kazimierz Niekrasz (ur. 31 października 1892 w Sieradzu, zm. między 20 a 22 kwietnia 1940 w Katyniu) – podporucznik administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Był synem Karola i Władysławy z Cerkaskich. W szeregach I Brygady Legionów walczył w I wojnie światowej. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej. Wstąpił do Wojska Polskiego, przydzielony do 75 pułku piechoty walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.
W 1923 był oficerem rezerwy zatrzymanym w służbie czynnej w stopniu podporucznika sanitarnego ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, przydzielony do 2 batalionu sanitarnego. W tym samym roku został przeniesiony do rezerwy i należał do kadry rezerwowej 1 batalionu sanitarnego. Przydzielony do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1930). Pracował jako urzędnik.
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 9 Szpitala Okręgowego.
W sierpniu 1939 zmobilizowany. Podczas kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Według stanu z grudnia 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 036/3 poz 36, nr akt 1957 z 16.04.1940. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku czynności z dn. 01.06.1943, nr 3787. Figuruje liście AM-265-3787 (nazwisko wpisane jako Niekasz) i Komisji Technicznej PCK: GARF-136-03787. Przy szczątkach Niekrasza w mundurze znaleziono: legitymacje: Krzyża Walecznych i Krzyża Niepodległości, urzędnika państwowego, PCK i Towarzystwa Wędkarskiego, list i świadectwo szczepień z Kozielska. Znajduje się na liście ofiar (pod nrem 01497) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 189, Nowym Kurierze Warszawskim nr 175 z 1943.
Upamiętnienie
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień porucznika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 20 lipca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Krzyż Walecznych
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
Przypisy
Bibliografia
- Dzienniki Personalne, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.