Quick Facts
Biography
Jan Minimund herbu Oksza, właściwie Minimund (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar żmudzki, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413).
Nosił nazwisko patronimiczne Seśnikowicz.
Życiorys
Minimund po przyjęciu chrztu, przyjął chrześcijańskie imię Jan.
W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich.
Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Minimunda, który został adoptowany przez przedstawicieli Okszów.
W tym samym roku brał udział w poselstwie żmudzkim, składając na zamku trockim świadectwo w sprawie granic żmudzko–krzyżackich.
Życie prywatne
Z uwagi na ówcześnie popularne w Wielkim Księstwie Litewskim nazwiska patronimiczne (czyli nazwiska utworzone na podstawie imienia ojca), można by sądzić, że występujący w dokumentach historycznych w XV w., Kimont Minimontowicz, jest synem omawianego Jana Minimunda. Należy jednak wziąć pod uwagę, że inny Minimont, syn Kłowzgajła, żyje w połowie XV w. na Żmudzi.
Z uwagi na nazwisko patronimiczne – Seśnikowicz – można stwierdzić, że jego ojciec miał na imię Seśnik.
Zobacz też
- heraldyka
- herb szlachecki
- lista polskich herbów szlacheckich
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Semkowicz, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1926-1927, t. VIII, Kraków: Polskie Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1928, s. 230 .
Linki zewnętrzne
- Marek Minakowski: Minimund N. h. Oksza. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).
