Jan Kukulski

Jan Kukulski (ur. 22 grudnia 1896 w Brzyściu, zm. 1940 w Twerze) – starszy posterunkowy polskiej Policji Państwowej, kawaler Orderu Virtuti Militari, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Syn Wojciecha i Franciszki z Krępów. Żołnierz Legionów Polskich, służył w 2 pp Leg. a następnie w 6 pp Leg. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W latach 1918–1921 w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, sierżant w 18 pułku piechoty. Od 1922 roku w policji, pełnił służbę m.in. w województwie wołyńskim, w Warszawie i w województwie nowogródzkim. W lutym 1939 roku otrzymał stopień starszego posterunkowego, przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Horodzieju.

We wrześniu 1939 roku, po agresji ZSRR na Polskę, został aresztowany przez władze radzieckie w Horodzieju i osadzony w obozie specjalnym NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Figuruje na Liście wywózkowej LW 054/2 z 5.05.1940 r., poz. 44.

4 października 2007 roku Jan Kukulski został pośmiertnie awansowany na stopień aspiranta Policji Państwowej.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921, nr 2443)
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari - 11 listopada 1976 (pośmiertnie)
• Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)

• Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, str. 462. ​ISBN 83-89474-06-9​
• Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.