Jan Kubik

Jan Kubik (ur. 13 sierpnia 1859 w Janowicach, zm. 24 listopada 1918 r. w Janowicach) – działacz ruchu ludowego, poseł do austriackiej Rady Państwa.

Był samoukiem, posiadającym dużą wiedzę historyczną i religioznawczą. Z zawodu stolarz, był wójtem wsi Janowice w ówczesnym powiecie bialskim. Współpracownik pism ludowych „Wieńca” i „Pszczółki” oraz „Przyjaciela Ludu”. W tym ostatnim opublikował swoje pierwsze utwory literackie w 1895. Początkowo związany ze Stronnictwem Chrześcijańsko-Ludowym ks. Stanisława Stojałowskiego, ale w 1901 przeszedł do Stronnictwa Ludowego. Był członkiem Komitetu Wykonawczego SL (1901-1902), a następnie Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego (1903-1913). Po rozłamie w PSL wiceprezes Rady Naczelnej PSL – Lewica (1913-1918). Był zdecydowanym przeciwnikiem wpływów na wsi galicyjskie kleru, który wielokrotnie atakował w swych artykułach.

Był posłem do austriackiej Rady Państwa IX kadencji (27 marca 1897 – 8 czerwca 1900), z kurii V powszechnej, z okręgu nr 3 (Wadowice-Biała-Chrzanów-Żywiec-Wieliczka-Myślenice), X kadencji (31 stycznia 1901 – 30 stycznia 1907), z kurii IV gmin wiejskich z okręgu nr 2 (Biała-Żywiec) i XII kadencji (17 lipca 1911 – 28 października 1918) z okręgu wyborczego nr 36 (Biała-Andrychów). Należał do Koła Polskiego w Wiedniu. Ze względu na swoją biegłą znajomość języka niemieckiego wielokrotnie uczestniczył w dyskusjach na forum parlamentu. Współpracował także z posłami słowiańskimi.

Pochowany na cmentarzu w Bestwinie.

• Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Kubik Jan (1859-1918), Polski Słownik Biograficzny, t. 16, Wrocław-Warszawa-Kraków 1971, s. 26–27 iPSB – wersja elektoroniczna
• Kubik Jan, stolarz w: Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego (Makieta), Warszawa 1989, s. 215