Jan Karchowski

Jan Mieczysław Karchowski (ur. 23 stycznia 1854 w Pleszewie, zm. 25 września 1939 w Poznaniu) – polski lekarz, działacz społeczny, organicznik.

Syn Hipolita herbu Korzbok (powstańca wielkopolskiego z 1848) i Antoniny z domu Stefańskiej. Od 1865 do 1875 uczył się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Potem rozpoczął studia medyczne w Greifswaldzie. W 1880 otrzymał tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie w Lipsku (praca na temat kiły, która została wydana drukiem: "Ueber Augennervenaffectionen auf syphilitischer Basis").

Początkowo praktykował jako lekarz w Pakości, a następnie w Rakoniewicach i Kostrzynie. W 1881 przeprowadził się do Książa, gdzie leczył do 1920. Działał również intensywnie na niwie społecznej. Był m.in. dyrektorem lokalnego Banku Ludowego. W 1900 należał do rady nadzorczej Banku Związku Spółek Zarobkowych w Poznaniu, gdzie współpracował z księdzem Piotrem Wawrzyniakiem. Był członkiem rady nadzorczej tej instytucji od 1897 do 1932.

Od 1920 zamieszkał na stałe w Poznaniu. Do 1934 pełnił funkcję lekarza w Gimnazjum św. Marii Magdaleny. W 1924 otrzymał nagrodę w konkursie im. Grzegorza Piramowicza za szczególnie gorliwą pracę lekarską i higieniczną. Wspierał finansowo czasopismo "Nowiny Lekarskie". Od 1881 był członkiem Wydziału Lekarskiego Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1928 otrzymał godność dożywotniego członka honorowego). W 1930 Uniwersytet Poznański zorganizował dla niego uroczyste odnowienie dyplomu (na 50-lecie pracy zawodowej). W 1933 przyznano mu Złoty Krzyż Zasługi. Zmarł już pod okupacją hitlerowską w Poznaniu.

Wydał m.in.:

• "O pracy i oszczędności",
• "Wspomnienia z Gimnazjum św. Marii Magdaleny".

5 lutego 1884 poślubił w Rakoniewicach Marię Gregor. Mieli jedyną córkę - Halinę, późniejszą żonę ekonomisty Tadeusza Broekere.