Jan Jerzy Ostermann

Jan Jerzy Ostermann baron de Ostermann; niem. Johann Georg von Ostermann; węg. Janus Gyórgy Ostermann (ur. 9 września 1781 w Pressburgu, zm. 16 marca 1866 we Lwowie) – austriacki wojskowy i urzędnik.

Był synem Georga von Ostermanna (ur. 1743 w Sternberg in der Neumark w Brandenburgii, zm. 1828 w Pressburgu) z matki Anny Christiny von Radkovics, urodzonej w Pressburgu. Służył w Armii Cesarstwa Austriackiego w stopniu majora. Z tytułem radcy gubernialnego sprawował urząd starosty cyrkułu sanockiego (niem. Kreishauptmann) od 1825 do grudnia 1846. W okresie rabacji galicyjskiej, która przeszła przez powiat sanocki od lutego do marca 1846 roku, jako starosta zachowywał się biernie. Uzyskał tytuł radcy namiestnictwa.

W 1807 ożenił się z Francuzką Karoliną Joanną von Godeffroy, córką Benjamina von Godeffroy (właściciel majątku Sieniczno pod Olkuszem i dzierżawca tzw. starostwa rabsztyńskiego). Miał trzy córki, dwóch synów: Maurycego (ur. 1809, określany także jako Moryc, a ze względu na urząd ojca mianowany starościcem) i Ernesta, którzy w 1831 walczyli w powstaniu listopadowym. Maurycy Ostermann, student czwartego roku na kierunku prawo, brał udział w powstaniu w szeregach 2 pułku ułanów, 5 pułku ułanów i zginął w bitwie pod Rogoźnicą 29 sierpnia 1831. Namówił on do udział w powstaniu swojego przyjaciela, Jana Granatowskiego, późniejszego autora pamiętnika

Zmarł w marcu 1866 we Lwowie na wycieńczenie. Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Na nagrobku została mieszczona inskrypcja w języku węgierskim.

• Adam Fastnacht (red.). Pamiętnik Jana Granatowskiego. Z rękopisu przygotował, wstępem i przypisami opatrzył Adam Fastnacht. „Rocznik Sanocki”. Tom III, s. 171-211, 1971. Wydawnictwo Literackie.