Jan Andrychowicz

Jan Tomasz Andrychowicz v. Andrychiewicz herbu Andrychowicz (ur. 1729 w Warszawie, zm. po 1784 tamże) – polski szlachcic, rajca Starej Warszawy oraz aptekarz.

Urodził się w 1729 r. jako pierworodny syn Kazimierza Antoniego Andrychowicza v. Andrychiewicza herbu Andrychowicz i jego drugiej żony Łucji z Łosackich. Wychowywał się wraz z młodszym rodzeństwem w Warszawie.

W 1775 r. nobilitowany wraz z ojcem, przez Sejm do herbu Andrychowicz.

W 1748 r. poślubił Barbarę z którą doczekał się czwórki dzieci:

• Marianna Ludwika (ur. 1749), zamężna za Pawłem Dąbkowskim, sekretarzem Jego Królewskiej Mości, matka dwóch synów Piotra Fabiana Dąbkowskiego (ur. 1794) oraz Wiktora Tomasza Dąbkowskiego (ur. i zm. 1796).
• Anna Justyna (ur. 1750), zamężna za Karolem Sosnowskim, matka piątki dzieci: Karoliny, Klary Zuzanny, Karola Michała Kazimierza, Kajetana Walentego Hipolita oraz Marianny Józefy.
• Jan Piotr Andrychowicz (ur. i zm. 1751).
• Jędrzej Andrychowicz później Jędrychowicz (1758-1833) – ziemianin, właściciel części wsi Michałowice i jej wójt w czasach Księstwa Warszawskiego. Mąż Katarzyny Eleonory Tekli z Widawskich herbu Wężyk, ojciec dziewięciorga dzieci.

W 1784 r. poślubił w Warszawie szlachciankę Anielę Józefę Ruchlin, córkę Antoniego Ruchlina.