Jan Andricki

Jan Andricki (němsce Johann Andritzki; * 22. oktobra 1880 w Pančicach, † 14. oktobra 1955 w Radworju) bě serbski wučer, kantor, dirigent a kulturny prócowar.

Narodźi so jako syn Pančanskeho žiwnosćerja-šewca a młódši bratr Mikławša Andrickeho a wopytowaše wot 1894 do 1899 Tachantsku šulu a Katolski wučerski seminar w Budyšinje. W lěće 1899 bě z wikarom a wot 1900 do 1908 z wučerjom w Radworju. 1908 sta so z nawodu Radworskeje šule. Dla swojeho serbskeho nastajenja bu 1937 wot nacionalsocialistiskeje wyšnosće suspendowany, kotraž jeho jako „radikalneho Serba“ posudźowaše. Po kóncu fašistiskeho knjejstwa so pak w lěće 1945 zaso do zastojnstwa nawróći. 1948 poda so na wuměnk.

Jako Radworski wučer nazwučowaše w lěće 1904 z towarstwom „Meja“ činohru Na hrodźišću Jakuba Barta-Ćišinskeho, štož bě zdobom prěnje dospołne předstajenje hry. Za swoje zasłužby při zběranju pjenjez za twar Serbskeho domu dósta čestny diplom. We swojej wučbje a swójskich spisach mjez druhim za Serbske Nowiny a Katolski Posoł prócowaše so wo čistu serbšćinu bjez zbytnych cuzych wobrotow. W fašistiskim času mjez 1937 a 1945 nawjedowaše Radworsku Meju dale jako cyrkwinski chór a staraše so na te wašnje wo dalewobstaće towarstwa. Wot lěta 1898 bě z čłonom Maćicy Serbskeje.

Jan Andricki bě zmandźeleny z Madlenu, rodź. Cyžec (1887–1962) a nan serbskeho martrarja Alojsa Andrickeho. Cyłkownje měještaj Andrickec mandźelskaj šěsć dźěći, dwě dźowce (Marja a Marta) a štyrjoch synow (Jan, Gerard, Alojs, Alfons).

• Marja Kubašec: Andricki, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 29sl.

1. ↑ Podaća wo Andrickec swójbje na stronach Radworskeje wosady