Jan Alfons Brandt
Quick Facts
Biography
Jan Alfons Brandt herbu Przysługa (ur. 26 lutego 1812 w Warszawie, zm. 10 marca 1846 tamże) – lekarz warszawski, ojciec malarza Józefa Brandta, kolega szkolny Fryderyka Chopina.
Jan był synem wybitnego lekarza warszawskiego Franciszka Antoniego Brandta (1777–1837, uszlachconego w r. 1820 z herbem Przysługa) i Marianny z domu Spaeth (1778–1845), córki znamienitego lekarza Fryderyka Spaetha.
W latach mn.w. 1820–1829 Jan Brandt uczęszczał do Liceum Warszawskiego, potem zapisał się na wydział lekarski UW. W czasie powstania listopadowego pracował pod kierownictwem ojca jako podlekarz w lazarecie urządzonym w koszarach sapieżyńskich. Po upadku powstania Uniwersytet Warszawski został zamknięty i Brandt udał się na dalsze studia do Berlina. Uzyskał tam doktorat w r. 1835 i powrócił do Warszawy, gdzie objął stanowisko ordynatora w szpitalu im. Dzieciątka Jezus. W roku 1846 zaraził się tam tyfusem i zmarł po krótkiej chorobie.
Jan Brandt poślubił siostrę architekta Józefa Lessela, Annę Krystynę Mariannę (1811–1878), stając się szwagrem innego znanego lekarza, Adama Helbicha. Jan i Anna mieli syna Józefa, później sławnego malarza.
Brandt został pochowany obok ojca na warszawskich Powązkach. Matka spoczywa na cmentarzu ewangelickim w Warszawie (Al. 3 nr 9).
Bibliografia
- Stanisław Szenic, Cmentarz Powązkowski 1790-1850, Warszawa 1979
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989
Literatura dodatkowa
- Ludwik Zembrzuski: Brandt Alfons Jan Fryderyk. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 387. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 8304032910
- ISNI: 0000 0004 1029 5703
- VIAF: 10246688
- GND: 1053397534
- WorldCat